ASP-gekte is aangepraat

Onderzoeksbureau IDC (Computable, 4 augustus, pagina 7) had onderzocht/ontdekt/uitgerekend/verzonnen (doorhalen wat onwaarschijnlijk is) dat de omvang van de Europese markt voor Application Service Providers over vijf jaar maar liefst 1,2 miljard dollar zal bedragen. Heel vertrouwenwekkend wordt dit geïllustreerd met een steil oplopende grafiek waarin te zien is dat bij 2005 inderdaad het bedrag 1,2 miljard staat. De grafiek is wel érg mooi: het is een vrijwel perfecte parabool.
Waarom geloof ik dit niet? Het principe van de ASP is bij mijn weten nog nauwelijks in praktijk gebracht. Er is nog weinig bekend over de eisen die aan de bandbreedte van het netwerk gesteld worden; en we hebben het dan over het wereldwijde Internet. (Enig idee hoeveel capaciteit nodig is tussen half negen en negen uur in een middelgroot bedrijf, waar elke werknemer MS Office opstart en met Outlook z'n e-mail gaat lezen? En zoiets geldt dan niet alleen voor de Randstad maar ook voor het Ruhrgebied.) Erg nieuwsgierig ben ik naar de precieze tekst van de service level agreements die dan opgesteld moeten worden, want het gaat wél om bedrijfskritische applicaties.
Ook ben je als onderneming nog niet verlost van het in de lucht houden van een eigen netwerk en servers: printen blijft nodig en bestanden met bedrijfsgegevens kun je beter op je eigen fileserver opslaan. Dus waar zit de winst dan? Moet deze alleen komen uit de besparing in licenties? Ik vrees dat de grote softwareleveranciers creatief genoeg zijn om hun licentiepolitiek in hun voordeel aan te passen.

Eigenbelang

Dat al deze aspecten ook voor IDC niet helemaal duidelijk zijn, blijkt wellicht uit het feit dat hetzelfde bericht melding maakt van een congres over het ASP-model waar ingegaan zal worden over welke allianties het meest geschikt zijn voor de nieuwe marktbenadering.
Ook over de situatie in ons land is nog niet veel bekend: op dezelfde pagina staat dat het IT-adviesbureau Mitopics een onderzoek gestart is naar Nederlandse ASP's. Met onderwerpen als - natuurlijk - de verwachtingen van leveranciers en de strategische waarde van ASP (als de concurrent het doet, kan ik niet achterblijven). Hiermee is de cirkel gesloten: met de eigen verwachtingen over iets wat nog niet bestaat, wordt een bedrijf gedwongen een bepaalde richting in te slaan. We laten ons gewoon gek maken.
En wie hebben nu écht en ongeacht de uitkomst altijd voordeel bij dit soort onderzoeken? Inderdaad, de onderzoeksbureaus.
Kortom, wat meer terughoudendheid bij en een kritischer benadering van dit soort rapporten graag.
 
H. de Vries
Hoofd Informatisering & Automatisering,
Stichting Bureau Jeugdzorg,
Amsterdam