Het hoe, waarom en wat van offshoring

Het eerste onderwerp was ‘waarom offshore outsourcing?’: wat zijn de redenen voor bedrijven om werk te outsourcen? Ik zei dat de ‘beste’ reden om te outsourcen is ‘het creëren van meer waarde door het aantrekken van getalenteerde mensen’. Als de focus ligt op het toevoegen van waarde voor klanten (door sneller produceren, hogere kwaliteit, meer innovatie et cetera), wordt offshoring op een andere manier bekeken dan wanneer de focus op kostenbesparing ligt. Zoals bij vrijwel ieder project duurt het vaak langer en kost het meer dan van tevoren gedacht. Hierdoor trekken mensen snel de conclusie dat het project niet succesvol was, terwijl het resultaat (de waarde) misschien juist heel positief is.

De tweede reden is kostenbesparing. Vikram Kapoor, eigenaar van iSense, zegt dat de focus moet liggen op ‘waarde toevoegen door talent te betrekken’. Een paar jaar geleden was de meest voorkomende reden voor offshoring ‘capaciteit’, tijdens de recessie is dit verschoven naar ‘kostenbesparing’. Maar als je offshore gaat met kosten als voornaamste doel, zul je van een koude kermis thuiskomen. Er is altijd extra tijd nodig voor management en reizen.

Paul Tjia, eigenaar van gpi consultancy, zegt dat de huidige focus die hij in de markt ziet op kostenbesparing ligt. Freelancers in de Nederlandse markt kosten vijftig tot honderd euro per uur. Offshore zijn er mensen te vinden vanaf vijftien euro per uur, dus dit zorgt voor flinke kostenbesparing.

Hugo Leijtens, eigenaar van Nexocial, die zijn eigen kantoor is begonnen in China, zegt dat zijn enige motief het aantrekken van talent was. Hij dacht ook aan Silicon Valley, maar daar is geen talent beschikbaar omdat iedereen voor Google en Facebook werkt. In China is er volop talent. Vikram zei hetzelfde over India. In beide landen komen er jaarlijks ongeveer tweehonderdduizend mensen op de arbeidsmarkt die een technologische opleiding hebben.

Het tweede onderwerp was wat voor werk we offshore kunnen doen. Vikram geeft aan dat meer klanten tegenwoordig het ‘denkwerk’ naar India verplaatsen. Eerder lag de focus op het leveren van mensen die kunnen coderen en software kunnen produceren. Nu ligt de focus ook op de vraag achter de vraag, het ‘waarom’ van de software. Paul zegt dat bedrijven alles offshore verplaatsen, van boekhouden tot data invoeren en games, het wordt steeds breeder.

Het derde onderwerp was hoe mensen offshore te managen en wat er fout kan gaan. Mijn opmerking was dat men tijd moet investeren in het bouwen van persoonlijke relaties met mensen waarmee cultuur en communicatieproblemen overwonnen kunnen worden. Er wordt gezegd dat mensen uit India niet makkelijk ‘nee’ zeggen. Ik heb ervaren dat als je tijd doorbrengt met mensen in India, je door krijgt of iemand ‘nee’ bedoelt of dat diegene je niet begrijpt.

Vikram zegt dat het niet waar is dat mensen uit India nooit nee zeggen. Vooral mensen in Bangalore die al een tijd blootgesteld worden aan Westerse mensen zijn in staat nee te zeggen en kritischer te worden, ze voegen suggesties toe en ‘denken mee’ met het proces. Als er met nieuwe offshore mensen gewerkt wordt is het inderdaad goed om tijd te investeren in het leren kennen van deze mensen en hun cultuur.

Hugo Leijtens zegt dat mensen in China echt alleen ‘ja’ zeggen. Om dit te overbruggen stimuleert Nexocial het ‘nee’ zeggen, ‘vooruit denken’, ‘waarom’ vragen en uitleggen wat er bedoeld wordt.

De vraag aan Paul was ‘wat doen we fout als we offshoren?’ Paul zegt dat we al veel dingen in softwareontwikkeling die lokaal plaatsvindt fout doen. Voeg daar culturele verschillen, tijd en afstand aan toe. Veel mensen onderschatten dat. Mensen denken ‘ze zijn getalenteerde programmeurs, dus alles komt wel goed’. Maar er moet tijd geïnvesteerd worden in relaties, in het overbruggen van verschillen, in culturele training. Als de verschillen en risico’s erkend worden en er aandacht aan besteed wordt, kunnen ze overbrugd worden.