Ik vond het artikel over XML (Computable, 7 december) iets te kort door de bocht. XML wordt voorgesteld als een wondermiddel terwijl er ook zeker beperkingen zijn.
Zo kent zij geen overerving en zijn er geen uitgebreide types voorhanden; alles is een ‘string’ waardoor heel wat ‘parsing’ nodig blijft als je de ‘dom-tree’ (‘document object model’) hebt.
Deze beperkingen zijn bijvoorbeeld in Step (ISO 10303) wel opgelost, reden dat deze standaard in de industrie veel wordt gebruikt (cad, systeemontwerp, enzovoort). Daarnaast wordt vaak vergeten dat een datatype-definitie (dtd) essentieel is om uitwisseling te laten slagen.
Verder wordt even ingegaan op Soap (Simple Object Access Protocol), dat overigens niet noodzakelijkerwijs over http hoeft; het kan ook boven op andere protocollen als smtp gebruikt worden. Het feit dat Soap over http-firewalls kan passeren is overigens niet alleen een voordeel, het is ook een nachtmerie met betrekking tot beveiliging. De beheerder van een firewall doet z’n best om de beveiliging te regelen, en met Soap zet je een tunnel op dwars door zijn firewall heen. Ook wat de prestatie betreft is Soap mijns inziens niet te prefereren boven standaarden als Corba, waarin elk gegeven niet als Ascii-text met ’tag’ eromheen wordt gerepresenteerd. Bovendien is Corba objectgeorienteerd, en kent het een diversiteit aan programmeertaal-bindingen.
Dennis Bijwaard Amsterdam