"De mkb’er bekijkt kritisch welke voordelen een programma hem te bieden heeft en neemt dan de beslissing. Hij laat zich niet verleiden door toeters en bellen", meent ing. A.J. Prins.
In twee artikelen, ‘IT in het mkb is zendingswerk’ (Computable, 1 augustus) en een reactie daarop (8 augustus), werd gesteld dat het mkb nog veel te leren valt op het gebied van automatisering.
De mkb-er staat met beide benen op de grond. Vaak blijkt een geautomatiseerd proces meer tijd te vergen dan het handmatige. Veelal zijn er te veel toeters en bellen.
Zo heeft nog niemand een boekhoudprogramma geschreven dat voortborduurt op de doorschrijfboekhouding of een boekhouding zo uitgekiend dat negen uur per week genoeg is om een bedrijf met een omzet van meer dan een miljoen te runnen.
De mkb’er bekijkt kritisch welke voordelen een programma hem te bieden heeft en neemt dan de beslissing. Hij laat zich niet verleiden door toeters en bellen.
Hoewel ik op de hoogte ben van alle netware en programmatuur, inclusief Memphis op onze testmachine, werkt mijn bedrijf onder Dos met Wordstar als tekstverwerker, met DBIII+ voor het onderhoud van de ruim twintigduizend prijzen van de diverse artikelen, en met Novell-lite Perfect. Het systeem draait nu ruim tien jaar met diverse terminals. Per jaar gaan we ongeveer vijftien minuten down. Problemen kunnen wij direct oplossen, omdat we directe toegang hebben tot de hard disk.
Tot nu toe heeft niemand mij een systeem aangeboden dat sneller is, net zo perfect werkt, geen muispolsen veroorzaakt en bijdraagt aan het succes van het bedrijf. Iedereen loopt in dezelfde optocht achter Gates aan. Daarom is het moeilijk om het mkb wat te leren.
Ing.A.J.Prins