Toen ik acht jaar geleden naar de HTS ging om Elektrotechniek te studeren, merkte ik in het eerste jaar dat de informaticavakken me beter lagen dan de elektrotechniekvakken. Een overstap naar de informatica-opleiding was een logisch gevolg.
Gaandeweg raakte ik bekender met hetgeen de informatica tot een boeiend vakgebied maakt: een behoorlijke dosis wiskunde, kennis over organisaties en management, gegevensverwerking, het schrijven van computerprogramma’s en onbekendere onderwerpen als kunstmatige intelligentie en neurale netwerken. Na een studie van vier jaar dacht ik klaar te zijn voor de grote stap naar het bedrijfsleven. De eerste dagen in mijn eerste echte baan kreeg ik het idee dat ik de verkeerde opleiding had gevolgd. Het bedrijf waar ik werkte, bleek zich bezig te houden met allerlei technologieën waar ik wel eens van had gehoord, maar nog nooit mee had gewerkt. Mijn collega’s waren enthousiast: ‘wij werken hier met het nieuwste van het nieuwste’. Dat werkte inspirerend. Dus probeerde ik als een razende boeken te lezen en cursussen te volgen om mee te kunnen in deze trein met enthousiaste mensen. Al snel bleek dat mijn opleiding toch niet voor niets was geweest.
Inmiddels heb ik geleerd dat er in projecten bijna altijd gekeken wordt hoe het de volgende keer beter en sneller kan. Dit zorgt voor een enorme ‘drive’. Je wordt gedwongen mee te denken en mee te doen. Als je grensverleggend bezig wilt zijn, voorruit wilt kijken en de mogelijkheid wilt hebben om te werken met de nieuwste technologieën, voel je je in de automatisering het best op je plaats. Je werkt vaak aan nieuwe systemen of aan oude systemen die dusdanig moeten worden aangepast, dat er uiteindelijk toch een nieuw systeem wordt gebouwd. Werken in de automatisering vergt een flinke dosis creativiteit en inventiviteit.
Op dit moment werk ik voor een automatiseringsbedrijf in Bilthoven, een bedrijf dat goed begrijpt wat werken in de automatisering van mensen vraagt en het daarom belangrijk vindt dat de medewerker zich goed voelt en op de juiste plaats zit. Je kunt in de automatisering in honderd-en-een functies werken. Dus is het van belang om te weten wat je wilt. Ik overleg samen met mijn manager het type opdracht dat ik zou willen doen. Daarnaast word ik begeleid in mijn carrièreplanning en in de keuzes die daarmee samenhangen. Dit beperkt zich niet alleen tot mijn professionele carrière, maar heeft ook een positieve invloed op mijn privéleven. Bovendien krijg ik bijna onbegrensde mogelijkheden om mezelf verder te scholen in IT-land. Wat wil een IT-specialist nog meer?
Harold Kasperink