Als de voortekenen ons niet bedriegen, heeft de Nederlandse ict-bedrijfstak weinig reden volgende week dinsdag verwachtingsvol uit te kijken naar Prinsjesdag. De toespraken van minister Van der Hoeven van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen en hoogste innovatiebaas Bemer van Economische Zaken op het ICT-Kenniscongres in Den Haag, beloven weinig goeds.
Trefwoord in beide voordrachten is ‘wisselwerking’. Wisselwerking tussen midden- en kleinbedrijf in de ict en de wetenschap, tussen de publieke en de private sector. Prachtig natuurlijk, en ook heel terecht allemaal.
Het probleem met ‘wisselwerking’ is dat het meestal ten tonele verschijnt als er geen echt beleid is, of geen geld daarvoor. Dan vallen er plots woorden als samenwerking, wederzijdse beïnvloeding, gezamenlijke doelstellingen. Wisselwerking niet als onderdeel van beleid maar in plaats van beleid.
"Nu niet aan bezuinigingen te ontkomen valt", "een shake-out, een herpositionering na de ‘boom’ die geen kwaad kan", "we staan er toch best goed voor, internationaal": het ziet er naar uit dat daarmee de toon is gezet voor de inspanningen die we de komende jaren mogen verwachten van de twee ministeries die zeer bepalend zijn voor de ict.
De Haagse burgemeester (en ras-politicus) Deetman moet dat haarfijn hebben aangevoeld, de dag voor de opening van het Kenniscongres. Op een telecombijeenkomst in zijn stad roept hij het kabinet op haast te maken met de aanleg van breedbandcommunicatienetwerken. Er ligt een advies op tafel bij het ministerie om twee miljard euro te investeren in breedband. Los van de technische en maatschappelijke merites van dit plan: het getuigt op zijn minst van vastbeslotenheid de toekomst krachtdadig vorm te geven.
Maar of die investeringen er ook komen? Deetman is er -gezien zijn publieke uitspraken- niet gerust op. Te hopen valt dat hij ongelijk krijgt. Te vrezen valt echter dat niet alleen breedband voor een flinke tijd in de ijskast verdwijnt.
René Rippen