Ton Busman (62) is gepensioneerd. Hij werkte ruim dertig jaar geleden als applicatieprogrammeur op de ict-afdeling van Hoogovens.
Toen en nu Automatiseringsfuncties: wat is er de afgelopen 35 jaar veranderd, wat is hetzelfde gebleven en hoe ziet detoekomst eruit? |
"We werkten in die tijd op een computersysteem van Control Data en programmeerden in Autocoder, een soort machinetaal. We zijn later wel overgegaan op een IBM 1410-systeem en gingen programmeren in Cobol. Destijds was applicatieprogrammeur een heel nieuw beroep dat vrij veel aanzien had. De mensen die het nu doen, vind ik meer statement-schrijvers. Toen waren we echte pioniers, waarbij we nog met ponskaarten werkten en zelf moesten testen op de computersystemen. Daar kon je dan vervolgens ook de fouten corrigeren. Maar dan praat ik echt over de periode 1965-1970."
"Het grootste probleem waar ik vroeger mee te maken had, was vooral dat je je testtijd op de machine moest reserveren, want je kon niet zoals nu achter je beeldscherm blijven zitten. We moesten machinetijd reserveren en vervolgens konden we de applicaties testen."
"De komst van allerlei generatoren en eindgebruikerprogrammatuur heeft de rol van de applicatieprogrammeur flink teruggebracht, hoewel ze natuurlijk nog wel noodzakelijk zijn. Ik denk dat het beroep minder spannend is geworden. Het lijkt me niet meer zo’n uitdaging als het vroeger was."
Ton Busman kwam na zijn jaren bij Hoogovens in dienst bij NMB (later ING) en was daar zeventien jaar verantwoordelijk voor het computercentrum in Amsterdam. De laatste twee jaar voor zijn pensioen was hij programmamanager van een belangrijk ING-project.< BR>