Vooral de stilte bekoort Kazuhiko Kobayashi, lid van de raad van bestuur van NEC. De Japanner werkt met de virtual pc (met geïntegreerde telefonie) die het bedrijf onlangs heeft gelanceerd. Beveiliging en kostenbeheersing zijn de belangrijkste drijfveren om de harde schijf in de ban te doen en alle data op een server te positioneren.
De topman van de Japanse computerfabrikant stond aan de wieg van het Virtual PC Centre (VPCC) dat de onderneming in Europa samen met Philips op de markt brengt. Dat gebeurt via de joint venture NEC Philips Unified Solutions die in 1996 in het leven is geroepen.
Thin clients zijn van alle tijden. Het Britse Acorn was een van de eerste die een netwerkcomputer (nc) maakte. In 1996 lag deze thin client in de winkel. Acorn deed dit in nauwe samenwerking met Oracle. De nc is geflopt; een paar jaar later ging Acorn in de uitverkoop. In zijn nadagen ontwikkelde Digital Equipment Corporation (in 1998 gekocht door Compaq dat op zijn beurt in 2002 is ingelijfd door HP) thin clients. Ze worden overigens nog steeds verder ontwikkeld en verkocht door HP. Wyse en Neoware zijn eveneens actief op dit vlak. Dat zijn de hardwarefabrikanten. Aan de softwarekant doen Microsoft (Windows Terminal Server) en Citrix al jaren hun best om het dataverkeer in goede banen te leiden.
Toch is server based computing (sbc), zoals het concept heet, niet goed van de grond gekomen. Kobayashi weet waarom. “Door de beroerde grafische kwaliteit. En omdat het gebruik van de sbc-software wel erg veel kennis vereist. Die punten hebben we aangepakt. Bovendien hebben we er ook nog telefonie aan toegevoegd. Wij bieden een netwerkcomputer zonder de bestaande nadelen.” De NEC-apparatuur zal wel onder de term ‘smart client’ vallen; de combinatie van de voordelen van een thin en een rich client.
Kwart goedkoper
Eerst de vraag waarom een organisatie zich zou inlaten met sbc. Daar zijn twee drijfveren voor te noemen: beveiliging en de totale kosten van een infrastructuur met pc’s (ook wel rich clients genoemd). Een virtuele pc heeft geen harde schijf, noch een usb-poort of een diskdrive. Gebruikers kunnen er geen externe data (met het risico van virussen) op zetten. En ze kunnen er ook geen data van afhalen om vervolgens de usb-stick in een huurauto te laten slingeren. Niettemin komt vooral vanuit Europa (waar bij een aantal bedrijven een proof of concept draait van het VPCC) de wens om toch een usb-poort aan te brengen. NEC overweegt aan dit verlangen gehoor te geven.
Als tweede punt noemt Kobayashi de total cost of ownership (tco) van beide concepten. Omdat een nc zes tot zeven jaar meegaat (er zitten geen bewegende onderdelen in) en een pc drie tot vier jaar is de afschrijving een stuk lager. Maar de winst is vooral te halen in het beheer. Het patchen van een pc-netwerk en opwaarderen van software is een hels karwei. Terwijl een virtuele pc geen beheer nodig heeft, want dat gebeurt op de centrale server. NEC stelt dat de tco van het VPCC in drie jaar tijd een kwart goedkoper uitvalt.
En dan heeft hij het lagere stroomverbruik nog niet eens meegerekend (4300 W tegenover 1840 W bij twintig pc’s plus beeldscherm en twintig nc’s plus beeldscherm). Kobayashi grijpt deze besparing aan om zijn oplossing als ecologisch verantwoord neer te zetten.
IP-telefonie
Het bijzondere aan het NPCC is dat het systeem tegelijk ip-telefonie afhandelt. Alleen NEC is in de ogen van Kobayashi in staat om zo’n oplossing (waaraan het bedrijf drie jaar heeft gewerkt) te maken. “Wij maken producten en software voor telecombedrijven, we maken zelf processoren en we maken computers; van supercomputer tot pc. De kennis van die drie terreinen hadden we nodig om dit concept te maken. IBM kan dat niet, want die heeft geen telecomkennis, en Cisco heeft weer geen computerkennis.”
Zo heeft NEC een processor ontwikkeld die ervoor zorgt dat de grafische kwaliteit van de virtuele pc niet onderdoet voor een echte pc. Deze chip verwerkt overigens ook het geluid.
Het VPCC bestaat uit een kastje (US100) dat aan de achterkant van een beeldscherm bevestigd kan worden. Verder een virtual pc (blade)server, die nu nog in twee smaken komt: twintig of vijftig gelijktijdige gebruikers, een management server (die alle sessies afhandelt en in de gaten houdt, qua beveiliging), en (eventueel) een VoIP-server voor de ip-telefonie. Het interne telefoonverkeer loopt overigens via het lan en belast daarmee niet de vp-servers.
Gebakken
Volgens de Nederlandse tak van de organisatie is er veel belangstelling voor de NEC-oplossing. Vooral bij banken, verzekeringsmaatschappijen, ziekenhuizen en in het onderwijs. De opkomst bij de roadshows waar NEC Philips in ons land het concept aan de man brengt, is volgens een woordvoerder bevredigend te noemen.
Het publiek bij de bijeenkomst in de Amsterdamse Arena reageert gematigd enthousiast. Eén deelnemer voelt er echter niets voor en dat heeft vooral te maken met het feit dat de server met Windows XP (onder VMWare) werkt. “Dan zit ik toch weer aan Microsoft gebakken en ben ik toch weer duur uit”, klinkt het teleurgesteld. NEC onderzoekt of ook Unix- of Linux-versies gemaakt kunnen worden.
Een ander vindt het jammer dat het niet mogelijk is om met het speciale notebook thuis een printje te kunnen maken op de lokale computer. Alles loopt immers via de centrale server naar een netwerkprinter. Punt van aandacht. Ook deze opmerking gaat naar Japan.
Snelheid
Terug naar Kobayashi. Hij prijst de stilte; er draait immers geen harde schijf en koeling is ook niet nodig. Ook roemt hij de snelheid. Activeer het systeem en je kunt meteen aan het werk; je hoeft niet te wachten tot Windows is opgestart. Log uit, loop naar een andere werkplek, log in met gebruikersnaam en wachtwoord of smartcard, en je kunt meteen doorgaan waar je was gebleven.
“Misschien hoef je de servers niet eens zelf te hebben, maar huur je het gebruik ervan van een aanbieder. Dan hoef je alleen de US100 en eventueel de notebooks te kopen”, geeft hij nog ter overdenking mee.
