Binnenkort gebruikt iedereen voor het opstarten van virtuele sessies software die direct op de hardware van zijn notebook, pc of smartphone is geïnstalleerd. Zulke bare-metal client hypervisors zijn de toekomst, voorspelt Computable-expert Bert Bouwhuis.
Over een aantal jaren wordt geen computer meer verkocht zonder een bare-metal client hypervisor. Dat voorspelt Computable-expert en technologiedirecteur Bert Bouwhuis van automatiseerder Triple P. Zo'n type hypervisor is een softwaretoepassing die direct op lokale clients, zoals notebooks, wordt geïnstalleerd en die wordt gebruikt voor het opzetten en aansturen van virtuele sessies.
Hardware of besturingssysteem
Bouwhuis verwacht dat fabrikanten het nieuwe soort hypervisor niet alleen standaard gaan meeleveren in computers, maar ook in smartphones en andere apparaten met processoren. Virtualisatiesoftware die direct op de lokale clients draait, biedt namelijk veel voordelen ten opzichte van de gebruikelijke variant die op het besturingssysteem draait.
Hypervisors worden normaal gesproken namelijk geïnstalleerd op een centrale server of soms lokaal, maar dan vrijwel altijd bovenop het besturingssysteem en niet direct op de hardware. Dat vertraagt de virtuele sessies, die lang niet altijd juist werken op de apparatuur van de eindgebruiker. Bovendien verhoog je zo de beheerlasten op het lokale systeem, vertelt Bouwhuis. "Je moet naast de virtuele omgeving ook nog het onderliggende besturingssysteem beheren."
Eigen apparatuur
Bij hypervisors die direct op de hardware van de eindgebruiker is geïnstalleerd, heb je die problemen niet. "Je bent het besturingssysteem er onder kwijt en dat scheelt beheer", zegt de Computable-expert. Op die manier kunnen bedrijven hun werknemers hun eigen apparatuur laten kiezen in plaats van ze een bedrijfs-notebook op te dringen. Ongeacht welke computer de medewerker meebrengt, kan hij altijd een virtuele sessie opzetten naar de werkomgeving van zijn bedrijf. "En dat terwijl hij de rest van zijn notebook voor privézaken gebruikt." De informatie van de virtuele sessie kan volledig worden versleuteld, dus het is nog veilig ook.
Ander voordeel van de bare-metal client hypervisor is dat de virtuele applicaties ook offline kunnen worden gebruikt. Bouwhuis: "Samen met een goede geïntegreerde beheeromgeving, waarmee je onder andere de virtuele machine kunt synchroniseren, kun je zo de voordelen van lokaal werken combineren met de voordelen van centraal beheer."
Type 1 en type 2
Een hypervisor is een softwaretoepassing waarmee virtuele sessies kunnen worden opgestart en aangestuurd. Er bestaan twee type hypervisors: een die op het besturingssysteem wordt geïnstalleerd (type 2) en een die direct op de hardware wordt geïnstalleerd (type 1).
De meest gebruikelijke hypervisors worden geïnstalleerd op een centrale server (server-based hypervisor), die vanaf een computer kan worden aangeroepen. Voorbeelden hiervan zijn Citrix XenServer, VMware ESX Server en Microsoft Hyper-V.
Client-based hypervisors bestaan ook al langer. Daarbij wordt de virtuele sessie opgezet vanaf het lokale apparaat. Voorbeelden: Microsoft Virtual PC, VMware Workstation of Sun VirtualBox. Zowel bij server-based als client-based hypervisors draait de beheerconsole op het besturingssysteem van de server of het lokale apparaat. Dit soort hypervisor heet Type 2.
Hypervisors die rechtstreeks op de lokale hardware wordt geïnstalleerd, heten Bare-metal client hypervisors, of Type 1. Daarbij wordt het besturingssysteem omzeild, iets wat de systeemprestaties verbetert en de beheerkosten vermindert. Voorbeelden hiervan zijn: Virtual Computer NxTop, Neocleus Trusted Edge en Citrix Project Independence. Tot op heden is geen enkele Type 1-oplossing commercieel in de markt verschenen.
Vergis ik me, of wordt in dit artikel nog steeds uitgegaan van de traditionele werkplek in een client-server omgeving? Je kunt ook netwerken inrichten waarbij de werkplekken uitsluitend bestaan uit een toetsenbord, muis en een beeldscherm met een ingebouwde connector. Niks hypervisor bij de eindgebruiker: je hoeft (binnen een netwerk) de eindgebruiker helemaal geen PC ?en dus geen OS – meer te geven! En dat moet dan ook kunnen voor thuiswerkplekken (“beeldscherm van de baas”). Je eigen PC kan dan ook op dat beeldscherm worden aangesloten. Werk je voor jezelf dan gebruik je de PC en werk je voor de baas, dan doe je dat virtueel. In het laatste geval zeer energiezuinig, want de PC staat uit. In een netwerk optimaal gebruik van resources. Green computing optima forma. Ook zijn er mobiele varianten die gewoon via UMTS of HSDPA overal vandaan verbinding maken, waarbij dus in geen enkele situatie nog intelligentie lokaal hoeft worden onderhouden. Dit is IT op zijn best! Kijk ook eens op: http://www.virtualstorm.org
excuus, maar tenzij ook ik me vergis na al een aantal jaren gedacht te hebben enig idee van virtualisatie te hebben weet deze Bert Bouwhuis blijkbaar meer dan ik of hij heeft echt geen idee waar hij het over heeft, de nut om virtualisatie te gebruiken voor de beoogde doelen vind ik al omslachtig, zoals ook Hans Kroon al opmerkt, maar de gebruikte termen kloppen al niet eens en laten zien dat er hier een aantal zaken door elkaar gehaald worden.
sorry, maar dit artikel is van een expert???
@hans: dit artikel gaat inderdaad primair over de “fat clients”, en in het bijzonder over laptops. Dat daarnaast ook ?thin client? oplossingen in meerdere varianten grote voordelen hebben is helemaal terecht.
@landan: wat terminologie betreft, de term “beheerconsole” komt inderdaad wat ongelukkig over en heb ik zelf ook niet gebezigd in het telefonische interview. Wat wellicht ook wat scherper aangezet had kunnen worden is dat het artikel in principe over de clients gaat en niet zozeer over de servers. Ten slotte had VMware ESX niet bij de bare-metal client hypervisors genoemd mogen worden aan het eind van het kader. Verder zie ik geen fouten in de gebruikte terminologie eerlijk gezegd. Mocht ik die over het hoofd zien dan hoor ik dat uiteraard graag! Mijn definities – die altijd voor verbeteringen vatbaar zijn – heb ik verzameld onder http://earlybert.com/glossary.
Citrix/Intel en VMware zijn al druk bezig met het ontwikkelen van Client Hypervizors. De grote uitdaging wordt bij deze virtualisatie oplossing gevormd door interoperatie tussen de verschillende virtuele machines, wanneer het gaat om virtual appliances. Hoe krijg ik data uit de ene virtual appliance (bijvoorbeeld een office-applicatie op een “Just Enough OS”) in een andere virtual appliance zonder de isolatie van de virtuele machines te doorbreken.
@Landan, @Hans Kroon: Bedankt voor jullie reacties.
Het artikel gaat in eerste instantie niet over virtualisatie op servers maar over virtualisatie op clients. Daarbij heb ik geen aandacht besteed aan zogenoemde thin clients, hoewel steeds meer organisaties daarvan gebruikmaken.
De term ‘beheerconsole’ gebruikte ik als synoniem voor hypervisor, maar dat is strikt genomen niet juist. Virtualisatieleveranciers bieden vaak een aparte beheer-toepassing of managementtool waarmee rechten en securitylevel worden gezet. De term beheerconsole is daarmee nogal verwarrend en dus overal door mij gewijzigd.
Overigens is VMware ESX inderdaad geen bare-metal client hypervisor. Ik heb hem uit het overzicht verwijderd.