Afgelopen maand ontving ik de uitkomst van een onderzoek dat Unisys heeft laten uitvoeren over de gevolgen van de datagroei. In feite geen opzienbarend bericht, want we weten al jaren dat onze digitale data meer dan 60 procent per groeit. IDC doet daar regelmatig onderzoek naar.
Wat wel opzienbarend is, is dat '…iets minder dan de helft van de bedrijven geen vertrouwen heeft in hun vermogen om storagebehoeften en -capaciteit te voorspellen…' (einde citaat). Als storageleverancier zien we natuurlijk ook wel, dat veel van onze opslagcapaciteit slimmer zou kunnen worden ingezet dan ‘gewone opslag'. De afgelopen jaren zijn er veel technieken ontwikkeld om slimmer met informatie om te gaan, al op het moment van creatie tot het moment van gericht archiveren of vernietigen. Toch was vaak het maar gewoon ‘bijbestellen van storage' makkelijker dan een bestaand proces aanpassen en het fenomeen van de ongebreidelde datagroei bij de wortels aan te pakken.
We hebben onze organisaties vol gezet met informatiegenererende systemen, die ook precies doen waarvoor ze gemaakt zijn: informatie genereren. Informatie die vaak uiteindelijk als data ergens opgeslagen wordt, omdat het óf zonde is het weg te gooien óf men weet niet of men het überhaupt mag weggooien. Dus bewaren we alles maar, ook eventuele kopieën die we zelfs vaak nog in een back-up proces drie, vijf, tien maal kopiëren en ook nog zeer langdurig bewaren. De individuele gebruiker weet vaak niet eens hoe vaak zijn informatie bij zijn bedrijf of provider is opgeslagen. Het is uit zijn zicht, terecht, maar wij ict'ers hebben gezamenlijk wel een heel inefficiënt proces ontwikkeld dat langzaam aan het vastlopen is.
Soms is het niet zo erg als de wal een schip keert. Soms moet met geweld duidelijk worden gemaakt dat een bepaalde weg niet langer zo kan worden voortgezet. We zijn verschrikkelijke informatievervuilers geworden. En, dat kost ook nog eens kostbare energie: opslag is nog steeds een grote energieverbruiker in het datacenter. Dus redenen genoeg om er iets aan te gaan doen.
Virtualisatie en automatiseringsoplossingen zijn gewoon beschikbaar om de koers van het schip te veranderen. Niks geen toekomstverhalen meer, het is nu beschikbaar, men kan het vandaag aanschaffen en men kan er morgen al profijt van hebben. Echter, het zal wel iets lastiger zijn dan er gewoon weer een storagebox naast te zetten. Het betekent je informatieproces onderhanden nemen, gaan dweilen en de kraan op zijn minst een stuk dichtdraaien. En automatiseren, informatie gestructureerder maken, actief meta-data toevoegen, slimmer hergebruik van bestaande informatie (moet je dan wel kunnen vinden natuurlijk), kortom, mogelijkheden genoeg om geld en energie, heel veel geld en energie te besparen. En verzekerd zijn dat jouw schip straks niet hulpeloos op het strand ligt, want vlottrekken is nog altijd veel vervelender.
Hans Timmerman
EMC Nederland
