Momenteel help ik mee met het maken van een cursus over cloud computing. Wat daar ook bij gaat horen is een examen en een certificaat. Terwijl we hier mee bezig waren kreeg ik ineens een heel sterk déjà vu.
Certificeringen hebben we natuurlijk vaker gezien. Zo heeft een bekende routerfabrikant uit het zuidwesten van de Verenigde Staten er verschillende. Bij sommige daarvan wordt zelfs je volgnummer bijgehouden. Hoe lager het nummer van je certificaat, hoe eerder je het hebt gehaald, en hoe meer status je er aan mag ontlenen. Bovendien kun je dan les gaan geven, en examens afnemen. Ik blijf dan alleen wel zitten met de vraag: van wie heeft nummer 1 nu eigenlijk zijn certificaat gekregen? En als die er zo veel verstand van heeft, waarom heeft die zelf dan geen certificaat?
Ik zal nooit weten hoe het precies zit, want ik heb die certificaten niet. Ik heb eigenlijk geen it-certificaten, behalve dan dat van de AMBI module I-1 dat ik ruim dertig jaar geleden haalde. En ik ben weliswaar afgestudeerd, maar niet in de informatica, ook al heb ik lesgegeven aan studenten informatica.
Een jaar of tien terug, op het hoogtepunt van de dotcom-bubble, moest ineens iedereen in het bedrijf waar ik werkte ‘e-business' gecertificeerd worden. Nou waren mijn directe collega's en ik al aan het pionieren geweest op het gebied van e-business, maar dat mocht niet baten. Ook wij moesten de hele cursus en het examen doen. Het waren heel veel PowerPoint-platen. Geloof het of niet, maar op een bepaald moment zag ik platen voorbij komen die me bekend voorkwamen. Inderdaad, ik had ze zelf gemaakt.
Het plezier daarover was van kortstondige aard, en sloeg om in schrik toen ik me realiseerde dat er ook nog een toets kwam. In die toets zouden vragen zitten. Die vragen had ik niet zelf gemaakt, maar waren bedacht door de cursussamenstellers. En daarom maakte ik me zorgen. En niet ten onrechte, ik heb het examen op het nippertje gehaald.
Gefeliciteerd Peter met het behalen van je certificaat.
Als antwoord op je vraag waar certificaten goed voor zijn:
De mensen die ze bedenken, uitgeven, en afnemen… en de mensen die ernaar (blijven) vragen omdat ze niet beter weten. Die verdienen er dik geld aan.
Voor een cursist voegt het weinig tot niets toe aan (hopelijk goed) overgedragen lesstof 😉
Ik heb het ook wel eens meegemaakt dat een collega iets met een HOWTO liep uit te leggen en dat ik die herkende als mijn eigen werk. 🙂
Rijbewijs is eigenlijk ook maar onzin want : er zijn mensen zonder .. die meer dan 30 jaar succesvol autorijden EN er zijn brokkenpiloten met.
😉
Herkenbaar. Net als dat er een tijd was dat je internetpionierschap afgemeten werd aan de laagte van je ICQ-nummer. Als mensen maar onthouden dat succesvol slagen voor een examen vol vragen, niet per definitie gelijk staat voor slagen in oplossen van praktijksituaties 😉
Sowieso habben die cusussamenstellers meestal geen kaas gegeten van pedagogiek, dat is namelijk een vak.
Laat nu iedereen zich eens afvragen hoe goed artsen opgeleid zijn . . . . . . .
Certificering is voor veel bedrijven een mooie melkkoe. Bedragen zijn giga, terwijl de tekst ook vaak te googlen is. Helaas is het in de IT wereld van vraag en aanbod vaak een selectiecriteria. Een goed voorbeeld hiervan is prince2. Uiteindelijk gaat het om ervaring om iets succesvol in praktijk toe te passen.
Afzeiken van certificaten is altijd gemakkelijk.
Het is gewoon een indicatie dat iemand met zijn vak is bezig geweest en kan een aanvulling zijn op een gevoel wat je hebt tijdens een solicitatiegesprek.
Soms heb je gewoon procedures die erom vragen en daar is echt wel wat voor te zeggen. Daarnaast zijn er mensen die alles een melkkoe vinden…
Certificaten zijn het bewijs van een objectieve meting dat iemand bepaalde kennis heeft. Wanneer is dat nodig? Als iemand je niet kent en zeker wil weten of je bepaalde kennis hebt. Dus bij een sollicitatie of een klant-intake, waarbij men niet alleen op de blauwe ogen van de sollicitant af wil gaan.
Alles wat je leert over een onderwerp is belangrijk, dit betekend namelijk dat iemand vooruitgaat in zijn gebied. Een certificaat is gewoon een bewijs dat iemand zich tot de diepte van het certificaat verdiept heeft in het onderwerp. Tuurlijk kun je dezelfde kennis ook opdoen zonder een certificaat te halen maar hoe ga je dan je kennisnivieau bepalen en bewijzen?
Certificaten zijn duur maar ze hebben wel een meerwaarde omdat het een standaard creeert en je jezelf(en andere je kunnen) kunt afmeten tegenover die standaard.
@Jan: “Laat nu iedereen zich eens afvragen hoe goed artsen opgeleid zijn . . . . . . .”
Niet! want kijk eens hoeveel chronisch zieken er zijn, waarvoor nog steeds geen oplossing is gevonden.
@Henri: “Het is gewoon een indicatie dat iemand met zijn vak is bezig geweest.” Ik ben met zoveel dingen bezig geweest in mijn vakgebied als auto-didact. Ik heb er allen nooit certificaatjes voor gehaald, omdat ik er de toegevoegde waarde nooit van inzag (en er de tijd niet voor had om ook nog eens een examen te gang doen). Ik weet wat ik weet en wat ik kan… en daar zijn geen certificaatjes of opleidingen voor 😉