Ik heb afgelopen zomer een bijna-doodervaring gehad. Ik ben namelijk naar een concert van de Rolling Stones geweest. Ik zag Keith Richard op het podium en ik dacht: ‘inderdaad, die is bijna dood.’ Hun muziek is nog niet dood. Ze hebben in ieder geval de papieren nieuwsuitgave van Computable overleeft.
Net als het blad Computable wordt muziek ook steeds meer elektronisch. Mijn dochter van negen vroeg laatst aan mij of Afro Jack een zanger was. Ik zeg natuurlijk nee, want Afro Jack is een DJ. ‘Speelt hij dan een muziekinstrument’, vroeg mijn dochter. Ik zeg, ‘nee’. ‘Maar wat doet hij dan?’ Ik vertel haar dat hij de cd in de cd-speler doet. Waarop mijn dochter zei, ‘ja, maar dat heb jij toch net gedaan?’
Apparaten nemen steeds meer dingen van ons over. Zelfs het internet. Wij hoeven niet eens meer het internet op, dat doen apparaten voor ons. Een groot schrikbeeld voor mij, want als de kledingkast van mijn vrouw ook al kleren gaat bestellen via Zalando, ga ik helemaal failliet. De grote vraag is, wat is onze rol dan nog? Dit is geen nieuwe vraag overigens. Deze vraag werd ook al tijdens de industriële revolutie gesteld. Ook toen was men bang dat apparaten het werk van ons over zouden nemen. Het mooie is, dit is ook gebeurd. Er is alleen veel nieuw werk voor in de plaats gekomen.
Bijna alles kan worden geautomatiseerd. Toch zijn er een paar dingen die lastig zijn te automatiseren. De muziek van de Rolling Stones bijvoorbeeld. Waarom? Omdat het gemaakt is door mensen, waardoor het kraakt en juist daardoor veel gevoel heeft. Wat dat betreft is de muziek van de Rolling Stones net een project van Capgemini. Het rammelt aan alle kanten maar er worden wel bakken met geld mee verdiend.
Gevoel en emoties kun je niet automatiseren. We moeten pas echt bang worden als computers gevoelens en emoties gaan krijgen, want dan hebben wij helemaal geen functie meer. Of wij? Ik bedoel hiermee natuurlijk vrouwen. Wij mannen hebben wat dat betreft al jaren geen functie meer.
Jacob, het komt niet vaak voor maar ik moet vandaag echt smakelijk lachen om je verhaal!
Onlangs was er een schrijnend geval in de UK van een man die met gezondheidsklachten een centraal telefoonnummer belde en geholpen werd door een geautomatiseerd computer systeem. De klachten van de man waren voor het systeem geen aanleiding voor verdere escalatie en de man werd het advies gegeven om onder de dekens te kruipen.
Drie dagen later werd de man bewusteloos in huis gevonden en had ten gevolge van galstenen een hartstilstand gehad. De gang naar het ziekenhuis kon nog gemaakt worden maar daar overleed de man kort na aankomst. Helemaal dood.
Jacob, jouw verhaal loopt wat achter. Kijk maar naar Hatsune Miku (http://en.wikipedia.org/wiki/Hatsune_Miku), die in het voorprogramma van Lady Gaga heeft opgetreden.
“Gevoel en emoties kun je niet automatiseren.”
Vandaar dat ze nu ook op grote schaal bezig zijn om militaire robots te maken. De aankomende generatie is al autonoom en kan zonder tussenkomst van een operator zijn gang gaan.