UWV is het in grote lijnen eens met de bevindingen van oud-hoogleraar Daan Rijsenbrij die op basis van uitgebreid WOO-onderzoek (Wet open overheid) concludeert dat de uitvoeringsorganisatie het roer om moet gooien. In twee artikelen (‘Dit zijn de diepere oorzaken achter falende it UWV‘) en ‘Digitale strategie UWV nog mysterie‘) uit Rijsenbrij zijn zorgen over het ontbreken van een centrale visie op de it en onvoldoende sturing.
UWV weerspreekt zijn kritiek niet. Onderschreven wordt de noodzaak tot verandering. Essentieel daarin zijn een nieuwe bedrijfscultuur en digitale architectuur. Vervanging van de legacy-systemen moet prioriteit krijgen. Anders blijft UWV doorsukkelen, stelt de ex-hoogleraar. Het is een waarschuwing die UWV ter harte neemt.
De reactie van UWV:
‘UWV zit midden in de transitie van een uitvoeringsorganisatie naar een publieke dienstverlener. Digitalisering, it en data zijn een integraal deel van de UWV-strategie om die transitie uit te voeren. De basis van goede dienstverlening ligt namelijk bij een goede processen en systemen. Daarom breidt UWV haar digitale dienstverlening uit terwijl we gelijk onze systemen verder moderniseren.
UWV werkt voor een groot deel met verouderde (legacy) systemen, zoals de heer Rijsenbrij aangeeft. Daarom staan we voor de opgave om ons it‑landschap niet alleen stabiel en veilig te houden, maar ook om legacy uit te faseren en moderne, duurzame systemen te implementeren om onze dienstverlening te verbeteren. UWV erkent dat hierin veel te doen is.
De verbetering en vernieuwing van it bij UWV is een continu proces. Er gaat veel goed maar het systeemlandschap is dermate groot en complex dat er ook tegenvallers zijn. Een aantal projecten binnen de modernisering lopen achter op schema en van sommige projecten moet de focus aangepast worden. Daarom vernieuwt UWV ook haar besturing van de digitalisering. Er wordt gerichter gewerkt: kort-cyclisch volgens de moderne agile principes, de architectuur wordt geactualiseerd en we maken scherpere keuzes in het veranderportfolio. De komst van René Steenvoorden draagt daaraan bij. Deze aanpak past ook in de continue vernieuwende digitale wereld, waarin ontwikkelingen en nieuwe mogelijkheden zich snel opvolgen. Met deze nieuwe werkwijzen kan UWV beter inspelen op deze ontwikkelingen en mogelijkheden.
Al met al staat UWV voor een veelomvattende en complexe uitdaging om haar it te moderniseren waardoor verbeterde dienstverlening mogelijk is. Het doel hiervan is dat cliënten zich gezien, gehoord en geholpen voelen door UWV. Daar werken wij elke dag hard aan met alle collega’s maar er is een transitie in gang gezet en hiervoor hebben we ook tijd nodig. Het zijn veranderingen die niet in een nacht gemaakt zijn.’
Ja, het UWV is maar wat blij met die kritiek.
Tis een soort reclame voor nog meer geld erin. Zal het nieuwe kabinet van opkijken.
“De verbetering en vernieuwing van it bij UWV is een continu proces”.
thats one way to put it 😉
En “Er gaat veel goed maar het systeemlandschap is dermate groot en complex dat er ook tegenvallers zijn”
Dus walk on, nothing to see here. Het gaat immers prima. Waar gefaald wordt vallen spaanders.
Arbeidsbureau, CWI, UWV werkbedrijf (alleen die naam al), UWV..
het UWV komt van ver.
Hoop verandermanagement nodig en dat mag wat kosten met de belofte dat het heel lang wat mag kosten :
“veel te doen”, “hiervoor hebben we ook tijd nodig”, “niet in een nacht”..
Gelukkig heeft continous failing geen nieuwe mindset nodig. Dat zit al geborgd in ons DNA doceert René Steenvoorden verder.
Dat zei die niet echt hoor, maar ik vond het grappig om te schrijven.
en waar gaat het geld naartoe ?
“Er wordt gerichter gewerkt: kort-cyclisch volgens de moderne agile principes, de architectuur wordt geactualiseerd en we maken scherpere keuzes in het veranderportfolio.”
Ik dacht al zoiets.
Dus iets met “uitdaging” en verbeter en “clienten die zich gezien, gehoord en geholpen voelen”.
Beetje als een bedelaar : Heb u een euro voor mijn, tis voor een broodje en een kop koffie 😉
René Steenvoorden heeft misschien niet gezegd dat een continu falen geborgd is in het DNA van de overheid maar wat betreft een hardleersheid wordt er ook niet geleerd van de fouten. Zo is kort-cyclisch werken volgens moderne agile principes op hoofdlijnen de oorzaak van het falen INDIGO-project omdat de Chain of Custody cruciaal is bij juridische en regelgevende kwesties. Want het bewijs uit het ongerijmde met de bias van moderne datasynthese en cliënten die zich NIET gezien, NIET gehoord en NIET geholpen voelen gaat om de dure lessen van governance. Zeggen wat je doet, doen wat je zegt en dat uiteindelijk onomstotelijk kunnen bewijzen met data gaat om de metadata, denk hierbij aan digitale stempels voor de traceerbaarheid want er zitten overeenkomsten in het idee van Bock Cain en een Chain of Custody.
Het zijn niet de uitvoeringsinstanties die scherpere keuzen maken in een veranderportfolio want doen wat je opgedragen wordt in de uitvoer van regelgeving gaat gewoon om je bek houden en doorlopen. Wil je dat omdraaien dan moeten we eerst onze democratische rechtstaat veranderen in een autocratie waarin de computer NEE zegt.