Het Deense EU-voorzitterschap trekt een omstreden voorstel in dat techbedrijven zou verplichten privéberichten te scannen op materiaal van seksueel misbruik van kinderen. Nederland, Duitsland en zelfs de eigen regeringspartij waren tegen de plannen.
De Deense minister van Justitie Peter Hummelgaard bevestigde volgens Deense media dat het opsporingsmandaat geen onderdeel meer is van het nieuwe compromisvoorstel: ‘Het blijft vrijwillig voor techgiganten om dergelijk materiaal op te sporen.’ Hummelgaard leidt de onderhandelingen over de CSA-verordening (ook wel CSAR, Child Sexual Abuse Regulation), die nog tot het einde van het jaar onder Deens voorzitterschap valt.
De CSA-verordening werd in 2022 door de Europese Commissie voorgesteld en zou bedrijven kunnen verplichten om ook versleutelde berichten te scannen. Volgens critici zou dit leiden tot massatoezicht en een inbreuk op fundamentele rechten. Duitsland sprak eerder expliciet van ‘massasurveillance’.
Te streng toezicht te controversieel
Hoewel Hummelgaard benadrukt dat het Deense voorstel minder ingrijpend was dan het oorspronkelijke plan van de Commissie, bleef steun uit. ‘Het Chatcontrol voorstel was zeer controversieel. In essentie zouden onder het voorstel alle online berichten automatisch worden gecontroleerd op mogelijke sexuele content van minderjarigen,’ verduidelijkt Stephan Mulders, advocaat bij Blenheim in Amsterdam, aan Computable. ‘Dat is niet alleen een verplichte doorbreking van de end-to-end encryptie, maar ook een vorm van massasurveillance, die een ernstige inbreuk op de privacy vormt.’
‘De Nederlandse regering heeft dan ook verklaard Chatcontrol niet te steunen, hetgeen waarschijnlijk mede de reden is dat Denemarken heeft besloten Chatcontrol uit de richtlijn te halen.’ Ook Duitsland en zelfs de Deense regeringspartij Moderaterne trokken de steun in. Daarmee ontbrak de noodzakelijke meerderheid.
Laat Big Tech vrijwillig scannen
Kinderrechtenorganisaties als Red Barnet, Unicef en Børns Vilkår steunden het voorstel wel. Zij wezen op het risico dat een belangrijk opsporingsinstrument verdwijnt, omdat de huidige regeling voor vrijwillige scanning in april 2026 afloopt. Door de verplichting te schrappen hoopt Denemarken dat het gewijzigde wetsvoorstel tegen online kindermisbruik alsnog snel wordt goedgekeurd en er geen hiaat onstaat rond het opsporen van beelden van kindermisbruik. Mulders: ‘Onder het nieuwe voorstel is controle nog steeds mogelijk, maar niet langer verplicht.’ Overigens noemde Red Barnet zulke vrijwillige opsporing tot nu toe ‘een groot succes’

Foucault toonde aan dat mensen hun gedrag aanpassen zodra ze denken dat ze bekeken worden — alsof er altijd een camera op hen gericht staat. Wat begint als een subtiele vorm van controle, kan uitgroeien tot de dystopie die Orwell beschreef in 1984. Democratische processen worden dan paradoxaal genoeg ingezet om maatregelen door te voeren die anders nooit geaccepteerd zouden worden.
Scope creep laat zien hoe een oprechte wens om kinderen te beschermen kan omslaan in rechtvaardiging voor massasurveillance. Foucault en Orwell begrepen dat technologische controle zelden abrupt komt: ze sluipt binnen via nobele doelen zoals het bestrijden van terrorisme of het beschermen van kinderen. Maar wie controleert die systemen? Dat is het Juvenalis-dilemma.
De Europese Commissie lijkt te vertrouwen op technologie en consensus, maar niet op transparante controlemechanismen die machtsmisbruik kunnen voorkomen. Waar macht ooit verschoof via moraal en religie, zien we nu een technocratische concentratie van macht en te weinig mensen die zich daar zorgen over maken.
Het is schandelijk en ook schadelijk voor onze reputatie in het buitenland dat een bloc landen dat zich als voorvechter ziet van democratische waarden dit soort autoritaire voorstellen doet. Dit is niets anders dan een voorportaal voor massasurveillance.
Wat nog verontrustender is dat veel landen, maar nog net geen meerderheid, dit voorstel steunen. Ook landen als Frankrijk, Spanje en veel Scandinavische landen steunen dit voorstel. Dat geeft je te denken.