Timmermans heeft de grootschalige uitrol van glasvezelnetwerken, die in de jaren tachtig begon, meegemaakt. "Tot 2000 hebben bedrijven uit verschillende sectoren grote glasvezelnetwerken gebouwd in Nederland. KPN legde zijn glasvezel 'backbone' in de grond. De NS bracht zijn glasnet aan langs het spoor. Dat is nu in handen van BT Ignite. Ook in de elektriciteitsmasten van energiebedrijven zit glasvezel." Eind jaren negentig leverde Alcatel met Nortel de apparatuur en systemen voor het glasvezelnetwerk van de inmiddels failliete Europese netwerkdienstverlener KPN Qwest.
Dit glas onder de grond is voorlopig ruim voldoende om aan de toekomstige vraag naar bandbreedte te voldoen. Timmermans rekent voor dat met de huidige technieken informatieoverdracht via tachtig kleuren in één glasvezel mogelijk is. "Eén glasvezelpaar kan met dit hoge aantal kleuren tot maximaal 3,5 Terabit aan gegevens per seconde verstouwen. Deze capaciteit is voldoende voor het doorsluizen van vijftig miljoen telefoongesprekken tegelijkertijd of de tekst van 250 duizend boeken in één seconde. In een kabel bevinden zich 48 vezelparen, dus reken maar uit wat voor megacapaciteit er nu onder de grond ligt."
Uitlopers
De glasvezelnetwerken zijn nog lang niet ver genoeg vertakt om alle bedrijven rechtstreeks toegang te geven tot deze bandbreedte. "De uitlopers of op- en afritten naar deze informatiesnelwegen, dat is een ander verhaal", vervolgt Timmermans. Telecombedrijven en de grote concerns zijn voorzien van glasvezelaansluitingen, maar de meeste bedrijven zitten te ver van deze netwerken af voor een rechtstreekse aansluiting. Organisaties zijn veel geld kwijt als ze nu een oprit naar een glasvezelnetwerk willen hebben.
Dark fibre, een onbelicht glasvezelpaar zonder beheerdiensten, lijkt een goed alternatief om tegen relatief lage kosten over een glasvezelnetwerk en de bijbehorende bandbreedtes te kunnen beschikken. "Als er toevallig een telecompartij met glasvezel in de grond bereid is om een glasvezelpaar te verkopen, kun je overwegen om je eigen glasvezelnetwerk te bouwen. Als je kijkt naar marktwerking is 'dark fibre' op dit moment misschien wel de goedkoopste oplossing."
"Alleen is het beheer van zo'n netwerk geen sinecure", waarschuwt Timmermans. Telecombedrijven kunnen er geen beheerdiensten voor aanbieden. Hun dienstensysteem op het glasvezelnetwerk kan letterlijk en figuurlijk niet uit de voeten met deze vreemde eend in de bijt. Dit netwerk past daarmee noch in het netwerkbeheersysteem noch in het systeem dat het netwerkverkeer vertaalt in lichtgolven en zo door de glasvezel sluist. Organisaties die voor onbelichte glasvezel kiezen zullen dan ook hun eigen datatransport moeten beheren.
Op termijn komen organisaties terug op deze keuze, stelt Timmermans. "Er komt erg veel specialisme kijken bij het beheer van een glasvezelnetwerk. Een organisatie die alleen belang heeft bij datatransport wil na verloop van tijd gegarandeerd af van eigen kabels. Uitbesteding van deze last aan een specialistisch bedrijf ligt te veel voor de hand."
Fijnmazig netwerk
Volgens Timmermans bevinden we ons aan de vooravond van de versnelde uitrol van een fijnmaziger netwerk dat ook kleinere bedrijven en particulieren van glasvezelaansluitingen zal voorzien. Op de vraag of de overheid dit met subsidies in gang zal zetten of dat een telecombedrijf als KPN opnieuw in de uitrol van glasvezel investeert heeft Timmermans geen eenduidig antwoord. Volgens hem komt er niet één masterplan voor heel Nederland, maar zullen initiatieven naast elkaar ontstaan. In glasvezelnetwerken aangelegd door en in eigendom van de overheid gelooft hij niet. Hij trekt de vergelijking met de kabeltelevisienetwerken, die in handen van grote bedrijven terecht zijn gekomen toen de gemeenten ervan af wilden. Het 'hoe' van de uitrol van een fijnmazig glasvezelnetwerk blijft voor hem dan ook koffiedik kijken.< BR>
Om te kunnen beoordelen moet u ingelogd zijn: