Het bedrijfsnetwerk is een term die wordt gebruikt voor technische, operationele en bedrijfsbrede netwerken, die veel verder gaan dan de huidige it-netwerken.
Dit is een natuurlijke doorgroei van de geïsoleerde it-systemen uit het verleden, via het erp, de office- en Internet-systemen van nu naar een bedrijfsgeoriënteerd systeem. Het is niet eenvoudig te verwezenlijken, vanwege de schat aan bestaande afzonderlijke systemen, waarvan er slechts enkele zijn ontworpen voor integratie met een ander systeem. Zelfs de zeer succesvolle erp-systemen, aangevoerd door SAP en Oracle, zijn er slechts in geslaagd enkele specifieke functies in een bedrijf te integreren, en zijn heel lastig te integreren met iets anders.
De kerneis voor de implementatie van een geïntegreerd bedrijfsnetwerk is een framework dat kan worden ontworpen voor het beheren en controleren van alle individuele subsystemen. Het is zinloos een volledig nieuw systeem te bedenken omdat, zelfs terwijl veel van de huidige subsystemen verouderd zijn, het onpraktisch is ze in één klap te vervangen. Zo zal het jaren duren om van de erfenis van de Word-documenten af te komen, die eerst door XML-gebaseerde documenten vervangen moeten worden, voordat een vorm van beheersbare integratie kan worden gerealiseerd.
Het integratieframework moet dus toepassingsneutraal zijn, op standaarden gebaseerd worden en zeer flexibel werken. Het moet ondersteuning bieden aan ontwikkel- en ontwerpgereedschappen voor de implementatie van workflow, samenwerking en gegevensintegratie op dezelfde manier als er gereedschappen beschikbaar zijn voor het ontwerpen van specifieke it-toepassingen. Er moet veel meer nadruk gelegd worden op bedrijfsontwerpgereedschappen dan nu bij het ontwikkelen van toepassingen; de component-architectuur moet geleidelijk worden geïntroduceerd als vervanging van de zogeheten geïntegreerde pakketten. Dit alles gaat nog jaren duren, en daarom is het belangrijk nu vast te beginnen met het framework, zodat dit duidelijk wordt begrepen en ondersteund, voordat het bedrijfskritisch wordt. Uiteraard moet het framework aanpasbare interfaces bieden naar bestaande systemen, opdat die kunnen worden opgenomen in het grotere geheel van het bedrijfsnetwerk.
Vanwege de mix van betrokken toepassingen, is het van essentieel belang dat van begin af aan een berichtuitwisselingsarchitectuur wordt gebruikt. Deze ‘asynchrone’ benadering biedt de veelzijdigheid die nodig is voor het koppelen van verschillende toepassingstypes. Twee asynchrone connecties kunnen samen indien nodig als synchrone connectie ingezet worden (bijvoorbeeld een remote-procedure call), maar een systeem dat is gebaseerd op synchrone verbindingen kan geen asynchrone connecties simuleren. De fabrikanten van systemen die gebaseerd zijn op synchrone verbindingen als client/server- of web browser gebaseerde systemen, zullen het belang van message-passing (berichtenuitwisseling) afdoen als technische hype. Dat is het niet, het is fundamenteel voor het succes van samenwerkende toepassingen in de echte wereld. Het is niet goed genoeg asynchrone opties als toevoeging te gebruiken op een van nature synchroon systeem, de kern van het systeem moet vanaf het begin zijn gebaseerd op asynchrone technologie. Dit betekent niet dat asynchrone systemen als web browsers, Soap, Odbc, et cetera. verkeerd zijn, ze zijn juist zeer nuttig, maar niet voor de kern van het integratieframework.
Gelukkig heeft het Web twee sleutelstandaarden opgeworpen die in mijn optiek van essentieel belang zijn voor een integratieframework: XML en Java. Ik denk dat het onverstandig is enig ander product in overweging te nemen. Grote toepassingsfabrikanten, met name SAP, pushen hun eigen integratiegereedschappen, maar ook die verleiding moet worden weerstaan. Het integratieframework dient een neutraal systeem te zijn, onafhankelijk van enige toepassing. Het moet de gereedschappen bieden voor het bouwen van geïntegreerde front-ends, workflow management- en andere operationele en management-toepassingen, maar niet voor de kern-bedrijfstoepassingen zelf.
Het toepassingsframework moet aansluitmogelijkheden bieden voor de functies en de gegevens van de bestaande applicaties, standaard-connectors voor de gemeenschappelijke toepassingen en gereedschappen om de connectors voor andere toepassingen te bouwen.< BR>
Martin Healey, pionier ontwikkeling van op Intel gebaseerde computers en c/s-architectuur. Directeur van een aantal it-bedrijven en professor aan de Universiteit van Wales.