Uitlezen sms-verkeer politici krijgt bijsturing

De Kamer stemde dinsdag over tien moties die zijn ingediend bij het debat over sms-berichten op de telefoon van minister-president Rutte.

De premier ligt onder vuur sinds bekend is dat hij jarenlang, zonder een dubbelcheck door ambtenaren, berichten van zijn mobieltje wiste terwijl werkgerelateerde sms’jes onder de archiefwet vallen. Vooral de oppositiepartijen vinden het onacceptabel dat de minister-president zelf bepaalt welke van zijn appjes en sms'jes worden gearchiveerd en welke worden weggegooid.

De Tweede Kamer wil dat de Inspectie Overheidsinformatie en Erfgoed nog voor de zomervakantie een oordeel geeft over de archieven van het ministerie van premier Rutte. Ook moeten bestaande regels duidelijker worden omdat er nu nog te veel ruimte is voor interpretatie

De Kamer wil ook dat er een uniforme werkwijze komt voor ministers en staatssecretarissen, zodat duidelijk wordt hoe communicatie, zoals chatberichten, moeten worden bewaard en dat daar controle op is. Eerder meldde de premier dat hij lange sms-berichten zelf samenvatte of voorlas aan een ambtenaar en dat daarmee aan de archiefwet is voldaan. 

Wekelijks uitlezen

Een aantal meer vergaande moties haalde het niet. GroenLinks-voorman Klaver verzocht Rutte om zakelijke sms-berichten en andere digitale zakelijke communicatie voortaan niet meer te verwijderen voordat deze door een ambtelijke archivering-functionaris zijn goedgekeurd. Maar hij vond geen meerderheid.

Ook het idee van Volt-leider Dassen om naar Noors voorbeeld wekelijks de mobieltje van Kamerleden uit te lezen en digitale berichten die te maken hebben met hun werk te archiveren, haalde het niet.

Een poging om inzicht te krijgen in het aantal berichten dat de premier dagelijks doorstuurt naar ambtenaren van het ministerie van Algemene Zaken, haalde het ook niet. Kamerlid Van der Plas van de Boerenburgerbeweging verzocht om alle specificaties van de telefoonrekeningen van Rutte naar de Kamer te sturen, maar de motie werd verworpen. 

Moties

In moties worden meningen en verzoeken van de Tweede of Eerste Kamer vastgelegd. Pas als de Kamermeerderheid vóór stemt, heeft een motie politieke betekenis. Bewindslieden kunnen een aangenomen motie naast zich neerleggen.