Het Instituut voor Informatica van de Universiteit van Amsterdam heeft met Nederlandse en buitenlandse bedrijven opdracht gekregen van de Europese Unie om technologie te ontwikkelen voor het voorspellen van natuurrampen. Daarbij gaat het niet alleen om dijkdoorbraken, maar bijvoorbeeld ook om vulkanenuitbarstingen. Het project duurt drie jaar en behelst onder meer de ontwikkeling van software, koppeling met satellieten en computerverbindingen en -simulaties.
‘We willen informatie uit sensoren in dijken, maar ook afkomstig van bijvoorbeeld ook satellieten en sluizen aan elkaar koppelen', zegt professor computationele wetenschappen Peter Sloot van het informaticainstituut van de Universiteit van Amsterdam. ‘Die combinatie willen we gebruiken om te voorspellen wanneer dijken kunnen doorbreken, wanneer dat problemen oplevert en wat beleidsmakers in die situaties moeten doen.'
Behalve in Nederland strekt het ‘Urbanflood'-project zich onder andere ook uit tot Singapore en Sint-Petersburg, die met vergelijkbare waterproblemen kampen. Sloot: ‘Sint-Petersburg is ontworpen naar het model van Amsterdam. Het is een stad met grachten – maar dan tien keer zo groot – gelegen aan open water, en beveiligd met sluizen en dijken. Ze zitten daar – net als wij hier – met hun voeten in het water als het fout gaat.'
‘Dijk doorprikken’
De techologie wordt daarnaast ook gebruikt om te proberen betere voorspellingen te doen over het optreden van andere rampen, waaronder vulkaanuitbarstingen.
Om zover te komen moeten maar liefst vier ict-lagen op orde zijn. Ten eerste moeten er sensoren zijn geplaatst om gegevens te leveren. Die sensordata worden gebruikt om computermodellen te verifiëren en verfijnen. Die vormen de basis van rampscenario's, die gebruikt worden voor het ontwikkelen van beslissingsondersteunende systemen, ‘opdat Job Cohen weet dat hij een bepaalde dijk moet doorprikken als dat nodig is.' En voor het doorrekenen van al deze gegevens zijn programmeerbare netwerken nodig, die optimaal gebruik maken van de beschikbare wereldwijde computercapaciteit en -verbindingen.
Vulkanen, dijken en bruggen
De onderzoekers plaatsen verspreid over Europa sensoren in vulkanen, scheuren in de aardkorst en op zwakke dijken en bruggen. Deze apparatuur stuurt via internet informatie naar computersystemen die met intelligente software conclusies kunnen trekken over dreigende gevaar.
Bij een aanzienlijke dreiging wordt vervolgens een supercomputer ingeschakeld die snel verschillende scenario's kan doorrekenen. Dit maakt duidelijk of, en zo ja, hoe een ramp zich kan voltrekken. Mocht een enkele supercomputer niet genoeg zijn dan is de Amsterdamse software ook in staat om direct andere supercomputers te hulp te roepen, of deze nu in Amsterdam, Londen, New York of Tokyo staan.
Urbanflood
Aan het Urbanflood-project nemen naast de Universiteit van Amsterdam ook diverse bedrijven en onderzoeksinstellingen deel: TNO ICT, Stichting Onderzoek Water, het Engelse HR Wallingford, het Poolse Cyfronet en Siemens uit Rusland.
Kijk daar wrod ik nu blij van. ICt technologie inzetten om iets positiefs mee te bereiken voor deze planeet.
Ik ben benieuwd of de UVA ook in staat is om een wiskundig (polder) modelletje te ontwikkelen, om de grillen van “politiek den haag” te voorspellen.
Een voorspellingsmodel wat de gevolgen kan voorspellen van op handen zijnde wetswijzigingen, huidige overheids beleid en de resulaten ervan op de korte, middellange en lange termijn voor de nederlandse economie.
Want gezien de laatste troonrede staat “ons hollanders” economisch gezien het water aan den lippen.
Zoals in de derde paragraaf staat; er worden bepaalde conclusies getrokken aan de hand van de input van x aantal sensoren en andere (hopelijk) realtime data. Dat heeft niets met voorspellen te maken; als je maar genoeg mensen inzet met elk 1 sensor-piepje voor zijn/haar neus, krijg je dezelfde uitslag qua dreigingsgevaar.
Ben trouwens van mening dat de eerste paragraaf “…wanneer dijken kunnen doorbreken, wanneer dat problemen oplevert en wat beleidsmakers in die situaties moeten doen…” erg gevaarlijk is. Lijkt me toch dat beleidmakers zich moeten voorbereiden op eender welke theoretische ramp en daar dus al beleid en opvolging voor moeten verzinnen? Neem toch aan dat de supercomputer niet ook een mailtje stuurt naar de dijkgraven van Limburg met “en over 30 minuten breekt de linkerdijk in Maastricht; gaarne beleid maken”.
Leuk artikel, mooie vooruitzichten, weinig inhoudelijk.
In Nederland kunnen we geeneens een correct weeralarm afgeven.. Laat staan dat we een ramp kunnen voorspellen.