Elke zichzelf respecterende bedrijfstak werkt inmiddels met schadefondsen, stroppenpotten of waarborgregelingen. Garanties als deze zijn plezierig voor de afnemer, maar leiden er sneller toe dat tapijt al te vaak slecht gelegd wordt, hotels makkelijk overboekt zijn, banken grote risico’ s nemen en bouwbedrijven failliet gaan kunnen zonder dat dit huizenkopers dupeert.
De directie van softwareleverancier Exact pleit in dit nummer van Computable voor het instellen van een schadefonds waaruit dealerorganisaties kunnen putten wanneer zij door hun klanten aansprakelijk worden gesteld voor misgelopen projecten of slechte pakketten.
Exact, een van de laatste echte Nederlandse softwarebouwers, kent zijn pappenheimers. Zij is goed ingevoerd in de Nederlandse IT-praktijk, inclusief al die zaken die mis kunnen gaan.
Je zou het een omineus teken kunnen vinden als software-leveranciers hun wederverkopers vragen een beschermingsconstructies aan te leggen tegen gedupeerde klanten. Immers als de pakketten niet in orde zijn, zou de leverancier hierop aangesproken dienen te worden. Maar de wet ketenaansprakelijkheid stelt dat dealers hierin een eigen verantwoordelijkheid hebben.
Het zou de Nederlandse dealers mijns inziens inderdaad sieren als zij, net als in andere sectoren gebruikelijk is, een stelsel van arbitrage en garantieregelingen opzetten met als doel aanbieders en afnemers van producten en diensten te beschermen tegen vermeende miskopen en wanprestaties. De vraag is of dealers bereid zijn hun marges hiervoor aan te spreken. Exact vindt dat deze groot genoeg zijn, maar het is altijd makkelijk om over andermans portemonnaie te oordelen.
