De wet van de remmende voorsprong zorgt ervoor dat bestaande (infra)structuren de adoptie van mobiel werken binnen organisaties bemoeilijken. Het is lastig voor organisaties buiten de gebaande paden te denken, nieuwe mogelijkheden te zien en de kansen van mobiel werken volledig te benutten. Dit heeft als risico dat nieuwkomers in de markt snel succes kunnen hebben en uw business kunnen bedreigen! Creativiteit en innovatie zijn dus een vereiste.
Vorig jaar was ik in Zuid-Afrika en ben daar onder andere bij Cell-Life geweest. Cell-Life is een NGO die zich bezighoudt met technologische oplossingen voor de gezondheidszorg in landen in ontwikkeling, zoals Zuid-Afrika. Oplossingen die zij maken richten zich vooral op het helpen van HIV-patiënten aan informatie over HIV en HIV-remmers. Veelal ondersteund met ‘eenvoudige’ technologieën zoals sms, maar wel volledig mobiel. De reden achter de keuze voor mobile is eenvoudig: er bestaat simpelweg geen andere infrastructuur. Niet iedereen beschikt over toegang tot een dokter, schoon drinkwater en riolering en het vergt een grote investering om dit te realiseren. Terwijl een mobiele infrastructuur aanwezig is en mobiele telefoons heel gangbaar zijn. In Zuid-Afrika zijn er namelijk, net als in Nederland, meer mobiele nummers in omloop dan inwoners.
Bij terugkomst in Nederland verbaasde het me hoe weinig mHealth (mobile health)-oplossingen we in onze Westerse wereld ter beschikking hebben. De meeste zorginformatie delen we face-to-face met een zorgverlener zoals de huisarts, de specialist of andere zorgverlener. Er in de media de laatste tijd wel veel aandacht voor mHealth, maar er komen maar weinig initiatieven van de grond.
Denken binnen kaders
Ik vermoed dat we hier te maken hebben met de wet van de remmende voorsprong. Doordat we een goede infrastructuur hebben zijn we geneigd te blijven denken binnen die kaders. Enerzijds omdat onze huidige infrastructuur ervoor zorgt dat we alternatieve mogelijkheden slechts moeilijk kunnen zien en anderzijds omdat we moeite hebben met een ogenschijnlijke desinvestering op de bestaande infrastructuur. Tevens heeft de bestaande infrastructuur gezorgd voor een bijbehorende cultuur: door de toegankelijkheid van de huisarts voor iedere inwoner vinden we het gebruikelijk medische gegevens mondeling met een arts te bespreken. Wanneer deze informatie vastligt en digitaal wordt gedeeld, komen vraagstukken rondom beveiliging en privacy snel ter sprake.
Bij het ontbreken van een bestaande infrastructuur is deze remming vanzelfsprekend niet aanwezig, en de bijbehorende cultuur ook niet. Ik heb in Zuid-Afrika weinig vragen gehoord over privacy en beveiliging. Het stellen van de vraag leverde geen twijfels op over de geboden oplossing. Alsof men het probleem niet kende. Men zag vooral het enorme potentieel van mobiele technologie en de kansen die het de maatschappij oplevert: een goedkope infrastructuur voor het vergaren en delen van kennis en informatie.
Een andere interessante mobiele oplossing die ik tegenkwam is mPesa, een mobiele oplossing voor betalen. Gestart in 2007 en momenteel het grootste mobiele betaalsysteem ter wereld (ook in Kenya en Tanzania). Ook hier geldt dat er wel een mobiele infrastructuur aanwezig is en geen betalingsinfrastructuur. Tenminste, deze is niet voor de meeste mensen toegankelijk (een bankrekening openen is vele malen duurder dan in Nederland). Betalingen geschieden dan ook met pre-paid beltegoed. Iedereen heeft beltegoed en wil het hebben, waardoor het waarde heeft en als betaalmiddel kan dienen. Met als resultaat dat er inmiddels in veel landen in Afrika betaald kan worden met de mobiele telefoon, door gebruik te maken van het mPesa-nummer van de winkel. Tegelijkertijd staat mobiel betalen in Nederland nog in de kinderschoenen (MyOrder). We beschikken namelijk al over PIN, creditcards en cash, dus waarom investeren in mobiel betalen?
Nieuwe mogelijkheden
De reden dat we wel moeten investeren in mobiel zijn de verschillende voordelen die het biedt. Ten eerste werkt mobiel kostenverlagend. Beschouw de bovenstaande voorbeelden maar eens en bedenk de kosten die nodig zijn voor het in stand houden van de ‘oude’ infrastructuur die aanwezig is in onze maatschappij ten opzichte van de kosten voor een mobiele infrastructuur. Daarnaast levert mobiel nieuwe mogelijkheden. mHealth oplossingen leveren bijvoorbeeld een enorme hoeveelheid informatie (big data) op over de gezondheid van onze maatschappij. Deze informatie kan door slimme analyses voorspellingen doen over onze zorgvraag in de toekomst. Een mobiel ecosysteem zoals Apple of Google, biedt als derde ook een geheel nieuwe gebruikerservaring waardoor gebruikers zelfstandig uit de voeten kunnen. En minstens net zo belangrijk: doe je het niet zelf, dan doet een ander het. Een start-up als WhatsApp heeft in vier jaar tijd de telco’s op hun fundamenten doen schudden. En taxibedrijven hebben last van nieuwkomers als Uber. Door de beschikbare technologie is het eenvoudiger geworden voor nieuwkomers om een markt te betreden en te verstoren. En nieuwkomers hebben weinig last van een remmende voorsprong.
Wend creativiteit en innovatie aan
Het zien van nieuwe mogelijkheden vereist een creatief proces. Succesvolle creatieve processen hebben vaak kenmerken als, werken met multidisciplinaire teams, onderzoek de behoeften van gebruikers, creëer veel ideeën (divergeren), neem elk idee serieus, ideeën dienen vooral voor meer inzicht, oordeel zo laat mogelijk in het proces (convergeren) en prototyping.
Een organisatie die hier bij uitstek in is gespecialiseerd is IDEO. Op Youtube zijn inspirerende video’s te vinden die het bovenstaande creativiteitsproces tonen. Tijdens dit proces houden we onze huidige processen tegen het licht en ontwerpen we deze met een mobile only-strategie in het achterhoofd. Toets de nieuwe oplossingen stap voor stap in de praktijk met prototypes. Mobile biedt juist de mogelijkheden om in kleine iteraties veel kennis en ervaring over de situatie op te doen. LEAN Startup (Eric Ries) is een uitstekende aanpak hiervoor.
Oplossen integratievraagstukken
Dit betekent niet dat je afstand moet nemen van de bestaande infrastructuur. De nieuwe mogelijkheden zullen op de huidige infrastructuur gelegd moeten worden om de impact te bepalen. Behoud het goede en verbeter waar nodig. Met cloudoplossingen kunnen veel integratievraagstukken worden opgelost, zonder bestaande datacenters radicaal aan te passen.
Kortom, de wet van de remmende voorsprong is ook in de adoptie van mobiel werken binnen organisaties aanwezig. In ons privéleven is mobiel al ver doorgedrongen. Hier was weinig sprake van een remmende voorsprong. Organisaties hebben de uitdaging deze remmende voorsprong niet te laten gelden door de ogen niet te sluiten voor nieuwe mogelijkheden. Dit vereist creativiteit en het lef om nieuwe initiatieven te onderzoeken. En onthoud: doe je het niet, dan doet een ander het wel…. En sneller!
Heb je voorbeelden van deze belemmering of oplossingen om dit te voorkomen? Reageer!
Bedankt voor dit artikel.
Treffend weergegeven hoe we aan het bestaande kader vasthouden alhoewel dat in Nederland wel meevalt. Na tien jaar Oostenrijk ben ik nog steeds niet gewend aan de aartsconservatieve houding die ik hier vaak tegen kom, ook bij relatief jonge mensen.
Dat mobile healthprogramma’s in Afrika goed werken en geen vragen over privacy met zich meebrengen, komt natuurlijk ook omdat privacy een luxe is die je je in een meer gezondheidsvijandige omgeving niet veroorloven kan.
De adoptie van mobiel werken zie ik niet altijd als een graadmeter van vooruitstrevendheid. Er zijn werkzaamheden die simpelweg beter op een workstation/pc gedaan worden, office op en tablet/telefoon blijft toch behelpen.
Als reactie op de ‘wet van de remmende voorsprong’ is er de ‘wet van de stimulerende achterstand’. Het gebeurd vandaag in opkomende economieën. Daar is veel motivatie om te verbeteren. niet zozeer om beter te zijn als ons. Vooral omdat men de voordelen ervaart (welstand, veiligheid, status, gezondheid, enz). Wij staan stil of veranderen te langzaam. Links en rechts komen anderen ons voorbij straks.
Blijf creativiteit, innovatie enz. sterk stimuleren. Goed, beter, best… en weer opnieuw beginnen.
De rem komt voort uit het ‘verleden’,
Toen draadloos er nog niet was hadden we een uitstekende vaste infrastructuur.
Doordat er echter op provider niveau te weinig concurrentie is en zij zich door de gouden sms kip tot dienstenbusinessrust (~inertie…) hebben laten bewegen, gaan de ontwikkelingen hier minder hard. Daar komt ook nog bij dat de bandbreedte ruimte die Wi-Fi heeft meegekregen in het toewijzingsproces van frequentiebanden al ruim twintig jaar niets veranderd is. Natuurlijk is die bandbreedte van toen inmiddels slimmer gebruikt, maar ten opzichte van de 3G/4G-mogelijkheden aan bandbreedte is er niets veranderd.
Zeker mobile toepassingen geven een extra dimensie aan de communicatie mogelijkheden, maar de rem zit voor een belangrijk deel in de beperkingen die Wi-Fi de vorige eeuw meegekregen heeft.
Eens, de consument heeft mobiel veel meer omarmd dan het bedrijfsleven en dat biedt kansen voor nieuwe bedrijven die in dit gat springen. De infra van veel bedrijven is nog ‘legacy, silo, vast’ terwijl de klant en de werknemer als met zijn hoofd in de ‘cloud, social en mobile’ zit. Wil je als bedrijf ook in dit gat springen dan moet je:
– de gebruikservaring centraal stellen, gebruikservaring verslaat technologie
– je medewerkers op hun eigen voorwaarden mobiel faciliteren
– keuze maken tussen infrastructuur, platform of dienst – niet alles zelf willen doen (zie voorbeeld whatsapp)
– op zoek gaan naar nieuwe samenwerkingsverbanden en partners