Nieuwe media had je ook al in de jaren tachtig van de vorige eeuw, toen internet nog een defensieonderwerp aan de andere kant van de oceaan was. In Europa experimenteerden midden jaren tachtig meerdere partijen met een oervorm van elektronische publicatie: videotekst.
In navolging van het succes dat France Telecom in Frankrijk met zijn Minitel-dienst had, begonnen ook een aantal Nederlandse bedrijven met videotekst. De PTT lanceerde samen met de omroepen Viditel.
VNU startte in 1986 een eigen videotekst-dienst, Ditzitel. De uitgever van damesbladen als Libelle en Margriet zocht een nieuw middel voor ontsluiten van informatie uit zijn publiektijdschriften. De naam van de dienst was afgeleid van de ingenieur Gustaaf van Ditzhuyzen, die het technisch mogelijk maakte om via een modemverbinding informatie op het televisiescherm te toveren. Lezers en adverteerders bleken niet geïnteresseerd.
VNU trok na twee jaar de stekker uit het initiatief, dat zo’n 25 miljoen gulden had gekost. Veel ervaring met nieuwe media heeft het uitgeefconcern er niet mee opgedaan. Een dikke tien jaar later bleek het concern veel te veel geld gestoken te hebben in zijn internetprobeersels. Alle van hun papieren evenknie losgemaakte sites keerden weer bij de bladen terug.
Sytse van der Schaaf