Voor- en tegenstanders buitelden de afgelopen week over elkaar heen: het handschrift gaat eraan! Zonder schrijven met de hand geen creativiteit. Onzin, zeggen anderen, je hebt het helemaal niet meer nodig, zo'n pen en papier.
Toch gebruiken de wetenschappers in The Big Bang Theory regelmatig een whiteboard om hun ideeën aan toe te vertrouwen en zie je overal op universiteiten whiteboards volgekalkt met formules en snel neergepende teksten. Het zwarte opschrijfboekje wint ook al jaren aan populariteit, al is het maar om een bepaald beeld neer te zetten.
Maar als je een laptop gebruikt, kun je vaak letterlijk intikken wat er wordt gezegd, scheelt een hoop zou je zeggen. Veel onderzoek wijst toch naar iets anders: je hersens hoeven ook niets meer te doen en bij opschrijven met een pen, moet je wel samenvatten. Is het allemaal kommer en kwel of mist er toch wat nuance in het debat?
Wat vind jij?
Je kan ook schrijven op een tablet dat het schrift meteen in tekst om kan zetten.
Of je gebruikt een applicatie dat woord meteen in schrift om kan zetten.
Wat ik meer apart vindt is het feit dat een vrachtwagenchauffeur wel een groot rijbewijs moet hebben maar een ITer zou geen verplicht typediploma moeten bezitten. En maar aanmodderen met twee vingertjes terwijl je fatsoenlijk kan leren typen in een paar weken en na 3 maanden de 180 karakters per minuut met gemak haalt.
Als je iets met de hand opschrijft, onthoud je het beter dan wanneer je het intikt. Zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat schrijven een intensievere bezigheid is dan typen. Zelf typ ik 350-400 cpm maar er gaat toch echt niets boven een notitieblokje voor geheugensteuntjes.
De sleutel ligt mi. bij de processen.
Inzicht, visie, ver-beeld-ing is verbonden met creativiteit. Ver-woord-ing is verbonden met het vermogen om over de beelden te communiceren. Daarna komt het vastleggen door te schrijven of te tikken.
Wanneer de verbeelding van belang is, is de schrijf- of tiksnelheid daaraan ondergeschikt, De tussenliggende laag verwoording moet immers eerst plaats vinden. Individueel is dat afhankelijk van de persoon. Zodra meerdere personen betrokken zijn die zich allemaal veel, of iets verbeelden, is het vastleggen van de beelden van gering belang. Bij meerdere personen met verbeelding ben je derhalve in betere handen wat creativiteit betreft dan met verwoording…en niet omgekeerd.
@frans: cpm = centimeter per minuut, uit de goede oude typemachinetijd? 🙂
Maar on topic: gezien mijn handschrift heeft het zo haar voordelen wanneer ik teksten type in plaats van schrijf. Echter, tijdens een discussie of uitleg gaat er voor mij niets boven een whiteboard, liefst met 4 kleuren stiften. De discussie wordt daarmee levendiger, en omdat je snel kunt wissen/aanpassen en er samen bij kunt schrijven wordt het proces daarmee inderdaad wel creatiever
Schrijvers hadden genoeg aan jenever en een tikmachien. Een ongelukkige jeugd schijnt ook te helpen.
Wat Frans zegt ga ik in mee, maar ik ga zelfs verder. Als je iets leest, duurt het langer om te begrijpen, maar onthoudt je het ook veel langer. Ik merk dit als ik technische stukken lees tegenover een filmpje op Youtube te bekijken. Op Youtube kan ik het zo na-apen, maar ben ik het soms in enkele dagen vergeten. Met schrift, zit het ook zo.. Je geheugen lijkt er gewoon beter door te worden.