Drie valkuilen van IP-communicatie

In een tijd waarin organisaties afgerekend worden op hun bereikbaarheid wint ip-communicatie steeds meer aan populariteit. Voor mij als directeur van een organisatie die gespecialiseerd is in ip, is dat natuurlijk een positieve ontwikkeling. Maar los daarvan is het ook een feit dat het ISDN-netwerk op niet al te lange termijn uitgefaseerd wordt en ip steeds meer de standaard zal zijn.

Daarnaast zorgen ontwikkelingen als het nieuwe werken (hnw) ervoor dat 24/7 bereikbaarheid steeds hoger op de agenda komt te staan. Mensen hebben geen vaste werkplek meer en dat betekent bijvoorbeeld dat ze geen vaste telefoon, maar wel een laptop tot hun beschikking hebben. We zien dan ook dat steeds meer organisaties overstappen naar ip-communicatie. Helaas verloopt  deze switch niet altijd even soepel. Hieronder de drie belangrijkste valkuilen waar je als it-professional niet in moet trappen wanneer je met ip aan de slag gaat.

1. IP-communicatie over publiek netwerk De belangrijkste valkuil bij de inzet van ip-communicatie is het gebruik van het publieke/openbare netwerk. Het risico schuilt in het feit dat de kwaliteit van dit netwerk niet kan worden gewaarborgd. Zodra je telefonienetwerk het niet doet, ontstaat de vraag wie er verantwoordelijk is: de telefonieprovider of de internetprovider? Een lastig vraagstuk, waar je als ondernemer liever niet mee te maken krijgt. Wanneer VoIP-diensten echter via een gesloten netwerk verlopen, kan via sla’s de betrouwbaarheid, snelheid en beschikbaarheid worden geborgd. Daarnaast is het belangrijk om het netwerk goed op een organisatie af te stemmen. Een voorbeeld is het stellen van prioriteiten aan verkeersstromen op de netwerkverbinding. Bij telefoongesprekken kan een vertraging van 100 milliseconde al tot een slechte gesprekskwaliteit leiden. Het is voor real-time applicaties, waarbij spraak of beeld een rol spelen, dan ook belangrijker om voorrang te krijgen dan voor minder tijdkritisch verkeer zoals e-mail en internetverkeer.

2. Te weinig bandbreedte Wanneer er onvoldoende bandbreedte beschikbaar is, kan de kwaliteit van het netwerk niet gegarandeerd worden. Sommige organisaties proberen kosten te besparen door minder bandbreedte beschikbaar te stellen. Toch zorgen grote big data-projecten en de exponentiële groei van het aantal tablets en smartphones dat gebruikt wordt door medewerkers ervoor dat er juist steeds meer bandbreedte noodzakelijk is. Door de belasting van het netwerk vervolgens permanent te bewaken voorkom je dat gesprekken vertraagd worden en blijft de bereikbaarheid gegarandeerd.

3. Verschillende netwerkinfrastructuren De inzet van verschillende netwerkstructuren maken het beheer lastiger. Sommige bedrijven werken samen met verschillende partijen, bijvoorbeeld omdat het verplicht is om met een bepaalde dataleverancier samen te werken, terwijl de keuze voor de telefonieprovider vrij is. Door al het telefonie- en dataverkeer in één netwerkstructuur te integreren, is het netwerk echter veel eenvoudiger te beheren. Er is bovendien minder bekabeling en apparatuur nodig, omdat alle pc’s en telefonie op één poort aangesloten kunnen worden. Maak daarom altijd een goede afweging: is het noodzakelijk om met meerdere leveranciers samen te werken, of kun je je infrastructuur bij één partij onderbrengen?

Misschien zien veel lezers bovenstaande drie valkuilen als logische zaken waar je niet zomaar intrapt, maar ervaring leert dat er vaak pas naar gekeken wordt nadat het hele ip-netwerk al is uitgerold. En een gewaarschuwd mens telt voor twee.