Het vissenoog van de IT'er

Ik ben een beetje droevig. Ik las je column al vaker en had grote verwachtingen van je inzicht en je humor, maar een lat-relatie (zie column over verkokering in de techniek, Computable, 23 februari) gaat me nu te ver.
Het is moeilijk te begrijpen dat iemand met jouw opleiding en ervaring in politiek en bedrijfsleven zich zo kan verkijken op de toestand in en om een vakgebied.
Dat er weirdo's in deze wereld zijn die gouden bergen beloven voor technieken die nog uitgevonden moeten worden, is - helaas - een bekend verschijnsel. Dat deze zogenaamde goeroes ook net degenen zijn die de pers halen ook. Maar dat ze bepalend zouden zijn voor wat er echt staat te gebeuren, gaat mij te ver.
Van iemand als jij had ik oprecht verwacht dat ze haar oor te luisteren zou hebben gelegd op de werkvloer waar tienduizenden hun best doen zo goed mogelijke producten te leveren.
Een voorbeeld. Ondanks het feit dat, na op zijn minst tien jaar, nog steeds met spanning wordt gewacht op het papierloze kantoor, zouden wij ons veeleer druk moeten maken over het kantoorloze papier dat (onder andere door telewerken) een steeds grotere bijdrage gaat leveren tot onze zelfgemaakte chaos.
Je refereert ook aan andere technieken op nogal denigrerende wijze, maar heb je wel eens stilgestaan bij het feit dat op dit ogenblik bijvoorbeeld veel van onze appelsorteermachines gedreven worden door neurale netwerken? Dat de vooruitgang in spraakherkenning te wijten is aan zoiets abstracts als vage logica? Dat de moderne logistiek, en in nog sterkere mate het ketenmanagement, slechts zijn successen kan boeken dankzij de sterke interdisciplinariteit tijdens hun ontwikkeling? Dat zowel onderzoek in kunstmatige intelligentie als de spaarzame - in de praktijk goed werkende - expertsystemen, en kennismanagement drijven op de nauwe samenwerking tussen IT'ers, psychologen, hersendeskundigen en gedragswetenschappers? Dat crm ('customer relations management') ondenkbaar zou zijn zonder de bijdragen van marktdeskundigen, sociologen en communicatie-experts? Enzovoort, enzovoort.
Het lijkt me dan ook wat kort door de bocht de IT-beoefenaars in het algemeen een gebrek aan multidisciplinaire belangstelling te verwijten. Helemaal te gortig lijkt het me de schuld hiervan te leggen bij de, kennelijk door jou waargenomen, 'verkokering' van ons hoger onderwijs.
Enige historische relativering zou hier op zijn plaats kunnen zijn. Zouden het niet de overheid, de politiek en het bedrijfsleven kunnen zijn die dat samen hebben gewild?
Al in 1975 werd een voorstel voor multidisciplinaire IT-opleidingen door de overheid van de hand gewezen. De hogescholen en universiteiten zijn desondanks ( en onder behoorlijk moeilijke omstandigheden) zoveel mogelijk hun gang in deze richting gegaan, en (zoals hierboven al aangegeven) met positief resultaat.
Vandaag nog vraagt de markt echter luidkeels om 'nerds', zie de advertenties in dit blad. Kijk bijvoorbeeld eens in het bijzonder naar de advertentie van een bedrijf waar je commissaris bent.
Hoe zit het echter in het algemeen met de inkoop van ICT-goederen en diensten? Bemoeit een directie of raad van bestuur zich hiermee? En wat hebben de (arme) gebruikers daarin te zeggen?
Zouden er dan toch andere redenen zijn voor de karige bedeling die de IT-gebruiker ten deel valt dan de aard van de universitaire en andere hogere opleidingen?
De vrees bekruipt me dat een van de drijvende krachten achter jouw betoog, het (achterhaalde) beeld is van de universiteit als elitair en monomaan opleidingsinstituut. Zou het niet eens de moeite waard zijn na te gaan of dit beeld vandaag nog wel klopt?
In de hoop op betere tijdingen, blijf ik je column trouw lezen.
 

Maurice Elzas Senior Partner Transformatica

Naschrift

Het komt hopelijk nog goed met de lat-relatie tussen mij en Maurice Elzas. Ik wil het namelijk goedmaken, en Maurice troosten. Ik ben niet duidelijk geweest. Ik houd echt nog steeds heel veel van ICT en van ICTers....
Net als hij ben ik trots op die appelsorteermachines met hun neurale netwerken en net als hij ben ik af en toe moe van alle goeroes. Ook ik vind dat raden van bestuur niet meer weg komen met het statement dat ze voor ICT een 'goede vent over de vloer' hebben, maar dat ze zelf ook een en ander moeten willen snappen.
Wat ik bedoelde te zeggen, is dat nuttige en aangename vernieuwingen juist sneller tot stand komen als verschillende typen specialisten gemakkelijker met elkaar communiceren en inzien dat ze iets leuks met elkaar kunnen hebben. En dat je de kans op die verliefdheid groter maakt als ze elkaar vaker ontmoeten.
Ik geloof meer in het romantische huwelijk dan in het gearrangeerde. En ik denk dat de studententijd ook op relatiegebied een verkenningstijd is...
Houden we nog wel een klein twistpuntje over. Volgens mij zijn we niet op weg naar het papierloze kantoor maar komen we er juist vandaan.
Nou ja, het is nog niet helemaal koek en ei tussen ons. Daar ga ik aan werken! Dat beloof ik.
Niet meer verdrietig, Maurice?
 
Trude Maas