Eeuwwisseling kost Rijk meer dan gedacht

De kosten van het millennium-probleem beginnen bij de overheid gigantisch uit de klauwen te lopen. Minister Van Boxtel (Grote Steden- en Integratiebeleid) gaat thans uit van 2,2 miljard gulden.

Drie maanden geleden werd nog een bedrag van 1,2 miljard genoemd. Hierbij gaat het uitsluitend om de rijksoverheid. De kosten die provincies, gemeenten en andere lagere overheden maken, komen daar nog bij. Negatief is de bewindsman ook over de vorderingen bij de gemeenten, maatschappelijke organisaties, en zelfstandige en publieke bestuursorganen. De rapportages van deze organisaties geven hem reden tot zorg.
Dit blijkt uit een brief die Van Boxtel aan de Tweede Kamer heeft gestuurd over de aanpak van het 2000-vraagstuk bij de overheid. De gemeenten lopen nog steeds achter. Inmiddels is met de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) een plan van aanpak overeengekomen, waarvoor Binnenlandse Zaken 2,5 miljoen gulden ter beschikking stelt.
Ook de energiebedrijven hebben hun zaakjes niet goed voor elkaar. Ze kunnen nog onvoldoende zekerheid geven voor een ongestoorde eeuwwisseling. Hetzelfde geldt voor delen van de sector transport en logistiek, het midden- en kleinbedrijf, en delen van de zorgsector. De ministeries die direct te maken hebben met deze sectoren, zullen hen hierover aan de tand voelen. Ook komt er meer toezicht op de energie- en watervoorziening, de telecommunicatie en het betaalverkeer bij banken.
Van Boxtel vreest een ontwrichting van de samenleving als vitale sectoren te laat zijn met hun oplossing. Ter voorkoming daarvan zullen ministeries eventueel ingrijpen bij organisaties waarvoor zij geen formele verantwoordelijkheid dragen.
Ook uit een onderzoek van het Millennium Platform bij twee bedrijven in de sociale werkvoorziening blijkt dat nog weinig actie is ondernomen. Een gestructureerde aanpak ontbreekt, en de ernst van het probleem wordt onvoldoende onderkend. Eén van de twee onderzochte sociale werkplaatsen werkt met veelal computergestuurdehigh-tech apparatuur. Er zijn contacten gelegd met leveranciers, maar van een gecoördineerde aanpak is geen sprake. Ook moet de ketenafhankelijkheid bij deze apparatuur nog goed worden onderzocht.