Het is officieel, 13 december maakte het CPB bekend dat Nederland in een recessie zit. Daar waar de politiek de mond vol heeft van het wel dan niet kapot bezuinigen van de Nederlandse economie, komt dit in het bedrijfsleven regelmatig voor. Directie zet projecten rücksichtlos on hold, externen gaan per direct de deur uit en de kosten zijn van het ene op het andere moment met 10 tot 20 procent gereduceerd. Iedereen tevreden?! Maar er is ook een morgen…
Voor een toekomst bestendige organisatie is meer nodig dan snijden in de kosten. Visie en strategie maken hierin het verschil. Waar staat de organisatie over vijf jaar, hoe zijn de werkprocessen ingericht, welke technologie wil men toepassen en hoe ga je om met het schaarser worden van de arbeidskracht. En vooral op mijn kennisgebied, waar kan e-HRM de organisatie versterken en zijn ESS en MSS middelen om de binding te vergroten en de kosten te verlagen.
Onlangs een inspirerend verhaal gehoord van Piet Mars en het verdampen van werk. Zijn boodschap raakte precies de kern van de juiste keuzes maken. Soms vraagt een bezuiniging cq. besparing op lange termijn om een investering op korte termijn. Een dilemma waarmee organisaties geconfronteerd worden. Maar door het maken van de juiste keuze kan de organisatie zorg dragen dat men bestand is tegen een toekomstige recessie en men niet bij iedere recessie of tegenvaller hard moet ingrijpen.
Een vergelijkbare boodschap heb ik al jaren geleden gelezen met betrekking tot advertenties; het verhaal van de bouncing ball. Uiteindelijk zijn het de organisaties die blijven investeren in advertenties, de organisaties waarvan de ballen blijven stuiteren.
Bij een opdrachtgever werd een nieuwe medewerker drie keer door 1 medewerker in één of ander systeem ingevoerd en tevens gingen er nog 3 mailtjes rond naar andere afdelingen bij een in-/uitdiensttreding of andere HR mutatie. Juist daar is de winst te behalen. Om met de woorden van Piet Mars te spreken, laat dit zinloze werk verdampen. Durf te investeren in een geïntegreerde e-HRM oplossing, waardoor het werk leuker wordt voor de medewerkers en de organisatie geld gaat besparen. Tenslotte is het hebben van eigen geld en kapitaal het beste middel om de recessie te overleven.
Maak ik hier nu een pleidooi voor het blijven investeren ondanks een recessie, nee absoluut niet. Is dit dan een verkapt verzoek om zelf niet buiten gezet te worden, ook niet. Wel hoop ik dat bedrijven kritisch kijken naar de kosten en directe uitgaven, maar ook het lef hebben om verder te kijken. De korte termijn kostenbesparing kan op de lange termijn uiteindelijk zelfs meer kosten.
Er is altijd een morgen, tenminste als we niet teveel in de Maya kalender geloven. Rücksichtslos stoppen met investeren betekent niet altijd direct stilstand maar soms ook dat een dubbeltje twee keer omgedraaid wordt. Ik onderschrijf dan ook de opmerking dat er nog veel kostenbesparing te vinden is in de bedrijfsprocessen, niet alleen bij HRM. De behoefte aan efficiënter werken hoeft niet per definitie ingevuld te worden met een nieuw informatiesysteem of andere (ICT) middelen.
Misschien is uitstellen van investeringen in een nieuw eHRM systeem een logisch keus als oude met een paar goedkope aanpassingen voldoet en minder overbodig werk geeft. Of misschien is het nu het moment om dit proces uit te besteden. Snijden in de kosten is nu eenmaal een reflex in mindere tijden. Je kunt een dubbeltje tenslotte maar eenmaal uitgeven en uiteindelijk gaat het om de ROI.