Niets is zo makkelijk te veroorzaken als angst. Bezorgdheid over misbruik remt bijvoorbeeld de introductie van biometrische toepassingen. Of passeert u soms wél de paspoortcontrole op luchthaven Schiphol door uw oog op de scanner te leggen?
Dezelfde gevoelens remmen de ontwikkeling van toepassingen van rfid-tags (radio frequency identification) door bijvoorbeeld supermarkten. Een hacker schijnt in een handomdraai te kunnen aflezen of ik links- of rechtsdraaiende yoghurt in de tas heb zitten. Spreek een willekeurige ict-directeur van een bedrijf dat rfid-toepassingen probeert op te zetten aan en hij begint over de (in zijn ogen irrelevante) vermeende privacy-nadelen.
Ik vind het prachtig dat de directeur meedoet aan de discussie, die ook zeker gevoerd moet worden. Nog mooier zou het zijn als de directie zich realiseert dat ze meer kan doen dan meepraten. De beste manier om de vrees weg te nemen is de techniek toe te passen, maar dan niet alleen voor paspoortcontrole, of tegen diefstal van auto’s, rookwaar en scheermesjes. Dergelijke toepassingen voeden juist die angst.
Dé manier om ervoor te zorgen dat deze veelbelovende technologie straks op grote schaal wordt toegepast is het binnen handbereik brengen ervan voor iedereen, dus niet alleen techneuten. Waarom kan ik geen boeken of cd’s lenen in de bibliotheek door mijn oog richting scanner te bewegen? Waarom kan ik niet mijn voordeur opendoen met een zelf ingebouwd vingerafdrukscannertje? Ik heb nog geen idee wat ik met zeg honderd rfid-tags en een afleesapparaat zou kunnen doen, maar als ze in de elektronicazaak te koop zouden zijn, was ik allang aan het experimenteren.< BR>